[18/4/2022]

Όψεις από μια ιστορική κοινωνιολογία της ελληνικής επανάστασης. το παράδειγμα του Γεώργιου Καραϊσκάκη

Διονύσης Τζάκης, Η μεταστροφή του Καραϊσκάκη: από τον κλεφταρματολό στον επαναστάτη, Εκδόσεις ΕΑΠ, Αθήνα 2021.

Γράφει ο Σίμος Μποζίκης

(απόσπασμα)

Και το πιο βασικό, όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης, η ανάλυση συνυφαίνεται με τη συγκρότηση πρωτότυπων διακρίσεων, που βασίζονται στο υλικό και επικοινωνούν με την κοινωνική θεωρία ή, εναλλακτικά, που αντλούν από την κοινωνική θεωρία αλλά παραμένουν πολύ κοντά στο ιστοριογραφικό υλικό: το αρματολίκι και η ανεστιότητα· οι παραδοσιακές πρακτικές διαχείρισης της ένοπλης σύγκρουσης και η αξίωση της Διοίκησης να οργανώνει τον πόλεμο και να ορίζει τους όρους συμμετοχής σε αυτόν, εν ολίγοις ο τύπος του στρατού ως διακύβευμα· η έννοια του σύγχρονου αντάρτη (με τη σχετική συζήτηση που θεμελίωσε ο Carl Schmitt), δηλαδή του στρατευμένου επαναστάτη, «ο οποίος διακρίνεται από τον παραδοσιακό άτακτο μαχητή λόγω της ισχυρής πολιτικής δέσμευσης της στρατιωτικής του δράσης στους στόχους μιας σύγχρονης πολιτικής ιδεολογίας» (σ. 23-24).

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων που περιέχονται στο τεύχος με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.