Ανακοινώθηκε από την Υπουργό Παιδείας ανάμεσα σε άλλες πρωτοβουλίες ότι:

α) Θα επαναφέρει την τράπεζα θεμάτων, β) από το σχ. έτος 2020-1 η βαθμολογία των τριών τάξεων του Λυκείου θα συνυπολογίζεται στην εισαγωγή των μαθητών στα ΑΕΙ.

α) Η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων για τους μαθητές της Α΄ Λυκείου είναι μια ορθή πρωτοβουλία του Υπουργείου. Προσωπικά μάλιστα απορώ γιατί καταργήθηκε. Μέχρι σήμερα ο καθηγητής αγωνιά και παλεύει καθημερινά να βρει θέματα, προκειμένου να βοηθήσει τους μαθητές του να ασκηθούν όσο πιο πολύ γίνεται. Το ασκησιολόγιο του σχολικού βιβλίου δεν επαρκεί. Γι’ αυτό αντί να κάθεται και να επινοεί δικά του θέματα ο ίδιος, μια που δεν έχει ούτε το χρόνο ούτε την αναγκαία επιστημονική υποδομή, καταφεύγει σε έτοιμα λυσάρια, που έχουν εκδώσει οι διάφοροι εκδότες, γνωστότεροι από τους οποίους είναι οι Πατάκης, Σαββάλας κλπ. Αλλά τα λυσάρια αυτά  δεν έχουν την παιδαγωγική λογική, την τόσο αναγκαία στην προκειμένη περίπτωση. Εξυπηρετούν όμως μια κατάσταση. Η τράπεζα θεμάτων όμως  δίνει τη δυνατότητα στον καθηγητή να μπορεί να επιλέξει τα αναγκαία σε κάθε περίσταση θέματα, αφού αυτά έχουν συνταχθεί από ειδικούς με κύρος εκπαιδευτικούς επιστήμονες. Ιδιαίτερα για τους καθηγητές των επαρχιακών λυκείων η τράπεζα θεμάτων θα είναι μια μεγάλη βοήθεια.

β) Ο συνυπολογισμός της βαθμολογίας των τριών τάξεων του λυκείου στη εισαγωγή των μαθητών στα ΑΕΙ δεν είναι καινούριο μέτρο. Υπήρχε και στη λεγόμενη μεταρρύθμιση Αρσένη του 1998, που αργότερα καταργήθηκε. Ο στόχος βέβαια του μέτρου είναι αγαθός. Επιδιώκει να καταξιώσει στη συνείδηση των μαθητών τα μαθήματα, ιδιαίτερα όσα δεν εξετάζονται στις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις και να αναβαθμιστεί η σχολική μάθηση. Ο κίνδυνος όμως είναι, επειδή είμαστε στην Ελλάδα, όλοι οι μαθητές να βαθμολογούνται με άριστα. Κι έτσι από 10-15%, που είναι σήμερα οι αριστούχοι, να εκτιναχτούν στο 80-90%. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο συνυπολογισμός της σχολικής βαθμολογίας καταργήθηκε.

Για να μετριαστεί ο βαθμολογικός πληθωρισμός είχαν ληφθεί τότε διάφορα μέτρα, που όμως δεν απέδωσαν. Υπάρχει σήμερα περίπτωση να ξεπεραστεί το πρόβλημα; Δε νομίζω, γιατί δεν είδα να έχουν προταθεί διορθωτικές λύσεις. Κι έτσι, θαρρώ πως θα πέσουμε στην ίδια ‘λούμπα’. Ποιος καθηγητής θα αντέξει την πίεση γονιών, σχολείου και περίγυρου και δεν θα βάλει στον κάθε «κανακάρη» υψηλό βαθμό, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του;

Είναι ανάγκη, λοιπόν, εφόσον νομοθετηθεί η πρόταση του Υπουργείου, το ΙΕΠ και το Υπουργείο να επεξεργαστεί μέτρα που να αποτρέπουν τον κίνδυνο υπερπληθωρισμού των αριστούχων μαθητών του Λυκείου.