Η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για ανεξέλεγκτη ένταξη και των αποφοίτων κολεγίων στο μελλοντικό εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας δεν αποτελεί μόνο ισχυρή απόδειξη εξυπηρέτησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων. Ούτε απαιτεί τεκμήρια για την οφθαλμοφανή υστέρηση της ποιότητας σπουδών των «πτυχιούχων» ανάλογων χώρων που εποφθαλμιούν την ένταξη στο δημόσιο τομέα, τον οποίο μετά βδελυγμίας αποστρέφονται οι ιδρυτές τέτοιου τύπου ιδρυμάτων!
Η ρύθμιση αυτή ερμηνεύεται αρχικά ως η κορυφή του παγόβουνου σε μια μακροχρόνια σειρά ύπουλων νομοθετικών και άλλων «ρυθμίσεων», που είχαν ως στόχο την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών πτυχίων αλλά και την αλλοίωση της ταυτότητας του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού μέσα από την «παράπλευρη νομιμοποίηση» πτυχίων και άλλων τίτλων σπουδών, που τόσο η απόκτησή τους όσο και η εν τη πράξει αξιολόγησή τους αποδείκνυε και αποδεικνύει την ανυπαρξία ποιοτικών και αξιοκρατικών κριτηρίων στην απονομή τους, άρα την ακαταλληλότητα των κατόχων τους για το έργο του εκπαιδευτικού!
Ο κύριος στόχος, λοιπόν, της πρόσφατης ρύθμισης είναι πιο φιλόδοξος και πιο ιδιοτελής! Από τη μια πλευρά η σταδιακή πλήρης αποδόμηση, χωρίς τη ανάγκη αναθεώρησης, του άρθρου 16 του Συντάγματος, και από την άλλη η τελική άλωση του χώρου της δημόσιας εκπαίδευσης με τη διοχέτευση και ένταξη ενός εκπαιδευτικού δυναμικού με εμφανή επιστημονική και παιδαγωγική ανεπάρκεια αλλά με επαρκή διάθεση υποταγής σε ποικίλες εντολές και επιθυμίες των «ευεργετών» του!
Ας το δηλώσουμε, λοιπόν, με παρρησία ενάντια σε όσους όψιμα και υποκριτικά διαμαρτύρονται. Πολύ σύντομα θα αποδειχθεί ότι η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για ανεξέλεγκτη ένταξη και των αποφοίτων κολεγίων στο μελλοντικό εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας αποτελεί μεταπολιτευτικά την κορυφαία πολιτική πράξη υπονόμευσης τόσο των πανεπιστημιακών πτυχίων όσο και της ίδιας της επιστημονικής ταυτότητας των εκπαιδευτικών. Και το έργο αυτό έχει, βέβαια, φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς-θύτες αλλά προπαντός θα έχει πολλά θύματα!