[29/12/2023]
Συμπεριληπτικά σχολεία με χαρακτηριστικά «οργανισμού που μαθαίνει»: μία νέα προσέγγιση[1]
Inclusive schools with “learning organization” characteristics: a new approach
Ευστάθιος Ξαφάκος, Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης
Περίληψη
Τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται ότι οι πιθανές λύσεις για την αποτελεσματική συμπερίληψη ή την εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς όλων των μαθητριών και μαθητών είναι σημαντικό να αναζητούνται σε ατομικό, ομαδικό, αλλά και σε επίπεδο οργανισμών. Η σύγχρονη βιβλιογραφία προτείνει ορισμένα οργανωμένα συστήματα υποστήριξης που θεωρούνται απαραίτητα για τη διασφάλιση της ισότητας στην πρόσβαση και τη συμμετοχή στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης για τις μαθήτριες και τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και όχι μόνο. Κάποια από αυτά τα συστήματα, έχοντας επιρροές από την ιδέα του οργανισμού που μαθαίνει, τη Θεωρία Συστημάτων και τη «Συμπερίληψη για όλους», αποσκοπούν στο να επιφέρουν αποτελεσματικές αλλαγές. Η παρούσα μελέτη εστιάζει και συγκεκριμενοποιείται στο θεωρητικό εννοιολογικό μοντέλο συμπεριληπτικού σχολείου τού Kinsella (2020), το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο απώτερος στόχος των συμπεριληπτικών σχολείων είναι να καταστούν, μεταξύ άλλων, οργανισμοί που μαθαίνουν. Με βάση αυτήν την παραδοχή, επιχειρείται να αξιοποιηθούν αρχές και ιδέες από το πεδίο της διοίκησης της εκπαίδευσης και να αναδειχθεί στο πεδίο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η σημασία της ανάπτυξης μίας νέας ιδέας οργάνωσης σχολείων, αυτής του «συμπεριληπτικού σχολείου ως οργανισμού που μαθαίνει».
Abstract
Scholars argue that the possible solutions for the effective inclusion of all students and students should be sought at individual, group, but also at the level of organizations. Modern literature proposes organized support systems that are considered necessary to ensure equality in access and participation in general schools for students and students with special educational needs and beyond. Some of these systems having influence on the idea of the organization it learns, the theory of systems and clearly the "inclusion for all" aims to bring about effective changes. The present study focuses and is specified on the theoretical conceptual model of Kinsella (2020) and, on this basis, attempts to highlight the importance of developing a new idea, this "inclusive school as an organization that learns".
Λέξεις-κλειδιά: Συμπεριληπτικό Σχολείο, οργανισμός που μαθαίνει
[1] Το παρόν άρθρο αποτελεί ένα από τα παραδοτέα μεταδιδακτορικής έρευνας, υπό την επίβλεψη του κου Κωνσταντίνου Μαλαφάντη, καθηγητή Παιδαγωγικής και Λογοτεχνίας στο ΕΚΠΑ.
Ο Ευστάθιος Ξαφάκος είναι διευθυντής στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών, ενώ παράλληλα διδάσκει ως συμβασιούχος στην ΑΣΠΑΙΤΕ Κοζάνης και στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο.
Ο Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης είναι Καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Εργαστηρίου Παιδαγωγικών Εφαρμογών και Παραγωγής Εκπαιδευτικού Υλικού Π.Τ.Δ.Ε. ΕΚΠΑ
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων που περιέχονται στο τεύχος με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.
