[29/12/2023]

Τσάφος, Β. (2021), Αφηγήσεις και Βιογραφίες: οι φωνές των εκπαιδευτικών μέσα από τις ιστορίες ζωής τους - Το αναλυτικό πρόγραμμα ως αυτοβιογραφικό κείμενο. Αθήνα: Πατάκης

Γράφει η Ελευθερία Παπαμανώλη

Απόσπασμα

Δεν μπορείς ως αναγνώστης και εκπαιδευτικός να μην αναστοχαστείς διαβάζοντας τις αφηγήσεις. Ψάχνεις να βρεις ομοιότητες, βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία να θυμηθεί το παρελθόν, τις  πρώτες αναγνωστικές σου εμπειρίες, τη δική σου σχέση με τη λογοτεχνία και με τη διδασκαλία. Είναι φορές που ταυτίζεσαι με τις εμπειρίες του ενός ή του άλλου αυτοβιογραφούμενου, όμως συνειδητοποιείς πως την ίδια στιγμή διαφοροποιείσαι σημαντικά από αυτούς, γιατί η ιστορία ζωής σου περιλαμβάνει άλλα επεισόδια, αφού άλλο ήταν το πλαίσιο. Θα σε εμπόδιζε αυτή η διαφοροποίηση να ανοίξεις έναν  ειλικρινή διάλογο μαζί τους για τη λογοτεχνία στο σχολείο, για τη διαμόρφωση ενός κοινού οράματος; Ας είμαστε ειλικρινείς: όποιος μπαίνει στη διαδικασία να μοιραστεί  επεισόδια από την ιστορία ζωής του μέσα σε μία δυναμικά συγκροτούμενη κοινότητα μάθησης είναι έτοιμος για αυτόν τον διάλογο. Δεν θα το κρύψω πως η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου αποτέλεσε πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Άρχισα να σκέφτομαι πως θα μπορούσα να δω το ΑΠ και άλλων μαθημάτων ως αυτοβιογραφικό κείμενο. Θα μπορούσε για παράδειγμα το ΑΠ των αρχαίων ελληνικών να προσεγγιστεί με τη μέθοδο currere; Και πώς  αυτό θα άλλαζε τους κυρίαρχους λόγους για το μάθημα; Παρεμπιπτόντως, είμαι σίγουρη πως θα τους άλλαζε.

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων που περιέχονται στο τεύχος με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.