Εξαιρετικά ενδιαφέρον το σχόλιο του αγαπητού συναδέλφου Γιάννη Μπασλή, Τα φραγκολεβαντίνικα ελληνικά των τηλεκαναλιών και των τηλεδημοσιογράφων (Νέα Παιδεία, τεύχος 170) και άκρως επίκαιρο· κείμενο που αναφέρεται στην αλόγιστη χρήση, από τα Μ.Μ.Ε., της αγγλικής γλώσσας, στον προφορικό και στο γραπτό λόγο, η οποία τείνει να προσλάβει τη μορφή επιδημίας, με ανησυχητικές διαστάσεις, φαινόμενο που, δυστυχώς, ισχύει μόνο στον τόπο μας (ξενομανία ή υποτέλεια;). Ο κ. Μπασλής δικαίως και με σατιρική χροιά στηλιτεύει τη χρήση λέξεων ή φράσεων της αγγλικής γλώσσας, που χρησιμοποιούνται, κατά κόρον, από τους/τις τηλεπαρουσιαστές/τριες, για λόγους εντυπωσιασμού, ακατανόητων, ως επί το πλείστον, από το ευρύτερο κοινό, όπως: brain drain, layout, capital controls, hotspots, golden boys, off shores, social media, out let any time
markets και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Εύστοχη, επίσης, η επισήμανση του συντάκτη για την αδικαιολόγητη χρήση, από δημοσιογράφους και πολιτικούς, των όρων fake news και debate, αντί των αντίστοιχων ελληνικών λέξεων, με ιδιαίτερη σαφήνεια: ψευδών ειδήσεων – διαλογική αντιπαράθεση – τηλεμαχία.

Η απαράδεκτη αυτή χρήση αγγλικών όρων επεκτείνεται και στην αντίστοιχη χρήση επιγραφών καταστημάτων, τακτική που αντίκειται, άλλωστε, στην ελληνική νομοθεσία του Εμπορικού Δικαίου και στην ισχύουσα σήμερα νομολογία, και η οποία, δίκην πλημμυρίδος, έχει προσλάβει απειλητικές διαστάσεις, σε πανελλήνια κλίμακα, και είναι άκρως επικίνδυνη για τη γλωσσική μας ταυτότητα.

Εν κατακλείδι, η ανεπίτρεπτη χρήση της αγγλικής ορολογίας, χωρίς μάλιστα την έγκριση της Ακαδημίας Αθηνών, αρμόδιας για την ένταξη και την πολιτογράφηση των ξένων λέξεων στην ελληνική γλώσσα, όπως, άλλωστε, συμβαίνει στις ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα στη Γαλλία, δεν είναι μόνο κατακριτέα, αλλά εγκυμονεί και σοβαρούς κινδύνους που υπονομεύουν το κύρος και την αξία της γλώσσας μας, η οποία, ως είναι γνωστό, είναι η μητρική γλώσσα της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της τεχνολογίας και του σύγχρονου πολιτισμού.