Στις δημιουργικές του  μέρες  ο λόγος του δεν ήταν απλώς άξιος δημοσίευσης, αλλά σχεδόν αφοριστικός - και ο Μιχάλης Κελπανίδης, Καθηγητής  Κοινωνιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, είχε πολλές δημιουργικές μέρες. "Το γεγονός ότι η πολιτική συμφωνία αποτελεί το μοναδικό μέσο για τη διάσωση της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, ενώ προηγουμένως η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση θεωρούνταν μέσο για την πολιτική ενότητα, θα πρέπει να εγείρει τη δυσπιστία μας", έγραψε για την κρίση του Ευρώ.  Με εμπειρικά τεκμηριωμένες και κοινωνιολογικά θεμελιωμένες αναλύσεις, είχε προειδοποιήσει για την ελληνική οικονομική κρίση, προτού την προβλέψουν οι περισσότεροι. Οι κοινωνιολογικές του τοποθετήσεις βασίζονταν πάντα σε ακριβέστατες έρευνες καθώς και σε τεκμηριωμένη φιλοσοφική και ιστορική γνώση. Τράνταζε  τους εύηχους αλλά ανούσιους συλλογισμούς μέχρι να γίνει κατανοητό σε όλους πως πρόκειται για κούφιους συλλογισμούς. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι ανάμεσα στα έργα, που πάντα εύστοχα επικαλούνταν, συγκαταλέγεται το σύγγραμμα του Rudolf Carnaps "Ψευδο-Προβλήματα  στη  Φιλοσοφία". Υπήρξε ασυμβίβαστος με τις επικρατούσες αντιλήψεις στην ακαδημαϊκή κοινότητα στη χώρα του, κυρίως λόγω των αντικειμενικών του αναλύσεων που αναδείκνυαν τις ελληνικές αδυναμίες, έχαιρε ωστόσο υψηλής εκτίμησης στο εξωτερικό. Το βιβλίο του με τίτλο "Πολιτική ένωση χωρίς κοινότητα Ευρωπαίων πολιτών; Η απουσία της κοινότητας των Ευρωπαίων πολιτών ως εμπόδιο της πολιτικής ενσωμάτωσης" του εξασφάλισε το ενδιαφέρον του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Gauck, o οποίος τον προσκάλεσε στο Βερολίνο.

Όπως ανακοινώθηκε, ο Κελπανίδης, ο οποίος γεννήθηκε το 1945  και σπούδασε στη Βιέννη και στη Φρανκφούρτη, απεβίωσε την περασμένη Δευτέρα. 

Frankfurter Allgemeine Zeitung 8.03.2016(Απόδοση από τα γερμανικά: Σωζάνα Κουτσογιώτα (διδάκτωρ του Μιχάλη Κελπανίδη)