·         Στις 3-6-2014 έφυγε από κοντά μας ο Χρήστος Φράγκος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (τμήματος ΦΠΨ) και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΠΤΝ), σε ηλικία 87 ετών.

·         Γεννήθηκε το 1927 στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης.

·         Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης και εκτός από το βασικό του πτυχίο, απέκτησε από αυτήν και το διδακτορικό το 1961.

·         Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία (Λυών) και στην Ελβετία (Γενεύη) από το 1962-1966. Εκπαιδεύτηκε επίσης και στην Αμερική για ένα σύντομο χρονικό διάστημα.

·         Το 1964 εκλέγεται υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης.

·         Από το 1966 έως το 1985, ήτοι για μια εικοσαετία περίπου, δίδαξε ως καθηγητής στη νεοϊδρυθείσα τότε Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων και στη συνέχεια, μέχρι και την αφυπηρέτησή του δίδαξε στο ΠΤΝ Θεσσαλονίκης.

·         Από το 1989 και μέχρι το θάνατό του ήταν Διευθυντής του Παιδαγωγικού Κέντρου Ερευνών και Επιμόρφωσης (EDURIT) στην Κρυοπηγή της Χαλκιδικής.

·         ’φησε ένα πλουσιότατο επιστημονικό έργο. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά από τα σημαντικότερα βιβλία του:

o   «Η έννοια του χρόνου στα αγόρια των δώδεκα χρόνων» (Διδ.Διατριβή)

o   «Πρόσωπα και πράγματα στην αγωγή των παιδιών της προσχολικής ηλικίας»

o   «Παιδαγωγικές αντιθέσεις»

o   «Ψυχοπαιδαγωγική»

o   «Η επίδραση της γλωσσικής μορφής των κειμένων στην ανάγνωση των μαθητών και στην κατανόηση»

o   «Η εφαρμογή της μαιευτικής μεθόδου του Σωκράτη στα παιδιά»

·         Μερίμνησε επίσης για τη μετάφραση πολλών κειμένων παιδαγωγών της Δύσης και της Ανατολής, τα οποία δημοσίευσε σ’ ένα βιβλίο με τίτλο: «Η σύγχρονη διδασκαλία». Εκτός από τα βιβλία αυτά έγραψε και πολυάριθμες μελέτες τις οποίες λόγω χώρου δεν μνημονεύουμε.

·         Διετέλεσε Κοσμήτορας στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων και πρόεδρος του ΠΤΝ Θεσσαλονίκης.

·         Τιμήθηκε για το έργο του από την Ακαδημία Παιδαγωγικών Επιστημών της Ουκρανίας.

·         Υπήρξε συνεργάτης του παιδαγωγικού περιοδικού «European Early Childhood Educational Research Journal και μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπής της ετήσιας έκδοσης του Institute of Educational Research of Bellgrade.

·         Το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η Κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής, το Τμήμα ΦΠΨ, ο Τομέας Παιδαγωγικής και το Τμήμα Φιλολογίας, με ψήφισμά τους εξήραν, μόλις πληροφορήθηκαν το θάνατό του, την προσωπικότητά του, το επιστημονικό κύρος και τη μεγάλη προσφορά του εκλιπόντος, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον ’νθρωπο, τον Επιστήμονα και τον πρώτο Καθηγητή της Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

·         Το τμήμα ΦΠΨ επίσης της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων με ομόφωνη απόφασή του ονόμασε το αμφιθέατρο του σε αμφιθέατρο "Χρήστου Φράγκου".

·         Είχα τη χαρά να είμαι από τους πρώτους φοιτητές του Χρήστου Φράγκου (τριτοετής τότε) και από τους πρώτους συνεργάτες του στη συνέχεια και συναδέλφους του στο Τμήμα ΦΠΨ αργότερα.

·         Ο Χρήστος Φράγκος υπήρξε ένας λαμπρός επιστήμονας και χάραξε με το έργο του νέους, πράγματι, δρόμους στην παιδαγωγική επιστήμη. Δεν ήταν μόνο θεωρητικός παιδαγωγός. Ήταν και άνθρωπος της πράξης. Ήταν ο πρώτος που θέσπισε επισκέψεις σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε οι ασκούμενοι φοιτητές στο διδακτικό έργο, να έρχονται σε άμεση επαφή με αυτό και τα προβλήματά του.

·         Θέσπισε ως υποχρεωτική τη διδασκαλία των τεταρτοετών φοιτητών σε σχολεία και παρακολουθούσε και ο ίδιος, μαζί με τους συνεργάτες του αυτές τις διδασκαλίες και στο τέλος, άλλοτε στα σχολεία και άλλοτε στο πανεπιστήμιο γίνονταν ομαδικές συζητήσεις για τα αποτελέσματά  τους. Παράλληλα δίδασκε και ο ίδιος στις τάξεις αυτές και παρακολουθούσαν οι ασκούμενοι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί των σχολείων αλλά και άλλοι παράγοντες της εκπαίδευσης που επιθυμούσαν.

·         Θα θυμούνται οι παλαιοί μαθητές του τα κείμενα που δίδασκε συνήθως όπως: «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «Ο γυρισμός του ξενιτεμένου», «Η Ιθάκη», «Θερμοπύλες» κ.τ.λ.

·         Είναι ο πρώτος που θέσπισε, στα πλαίσια των διδακτικών ασκήσεων, επισκέψεις σε όλα σχεδόν τα γυμνάσια και λύκεια της πόλης των Ιωαννίνων, σε πολλά σχολεία των νομών Ιωαννίνων, της ’ρτας, της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας αλλά και σε σχολεία εκτός  από την Ήπειρο, όπως στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Ζάκυνθο, Πάτρα κ.τ.λ

·         Οι δραστηριότητες αυτές ήταν από τις ουσιαστικότερες προσφορές του Χρήστου Φράγκου, όπως και σήμερα ομολογούν παλαιοί φοιτητές του, εκπαιδευτικοί πλέον και στελέχη της εκπαίδευσης, γιατί συνδύαζαν δημιουργικά τη θεωρία με την πράξη και έδιναν πειστικές απαντήσεις στα ποικίλα προβλήματα που προέκυπταν στην υλοποίηση του διδακτικού έργου.

·         Ένας άλλος τομέας που προώθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο Χρήστος Φράγκος ήταν αυτός της επιστημονικής διερεύνησης θεμάτων με τους φοιτητές αλλά και με τους συνεργάτες του. Επισημαίνω ενδεικτικά ότι με την εποπτεία και την καθοδήγησή του εκπονήθηκαν στα Γιάννινα δεκάδες διδακτορικές διατριβές στον τομέα της Ψυχοπαιδαγωγικής, έναν όρο η πατρότητα του οποίου ανήκει στο Χρήστο Φράγκο.

·         Το γραφείο του ήταν πάντα ανοιχτό για όλους. Στα είκοσι χρόνια παραμονής του στα Γιάννενα. δεν υπήρχαν ώρες συνεργασίες για κανέναν.

·         Στενή και συνεχής επίσης ήταν η επικοινωνία του με τους εκπαιδευτικούς της πράξης και με τις διοικήσεις τους (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ).

·         Εκτός από παιδαγωγικά, ο  Χρήστος Φράγκος κατά καιρούς δίδαξε στη Φιλοσοφική Σχολή μαθήματα Ψυχολογίας, Φιλοσοφίας και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, λόγω απουσίας ειδικού διδακτικού προσωπικού για τα μαθήματα αυτά.

Μαζί με τον καθηγητή Ιωάννη Παρασκευόπουλο, οποίος διορίστηκε στη Φιλοσοφική Σχολή μερικά χρόνια αργότερα, δημιούργησαν το Ψυχοπαιδαγωγικό Εργαστήριο και Σπουδαστήριο, από τα πιο αξιόλογα της χώρας μας.

Είχε επισκεφτεί διάφορες χώρες στα πλαίσια των επιστημονικών του υποχρεώσεων και παράλληλα καλούσε στη Σχολή και αργότερα στο Τμήμα καταξιωμένους επιστήμονες στο χώρο της Παιδαγωγικής, Έλληνες και Ξένους για διαλέξεις, σεμινάρια, ημερίδες, συνέδρια κτλ.

·         Ο Χρήστος Φράγκος ήταν υπόδειγμα Επιστήμονα, Δάσκαλου και Ανθρώπου. Διαπνέονταν από δημοκρατικά αισθήματα. Ήταν γεμάτος από κατανόηση. Βοηθούσε πάντα όλους όσους είχαν την ανάγκη του ή ζητούσαν τη συμβουλή του. Ήταν πολύ αγαπητός στους φοιτητές και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους συνεργάτες και συναδέλφους του. Πολύ αγαπητός επίσης ήταν στο χώρο των εκπαιδευτικών της πράξης όλων των βαθμίδων. Ήταν συνεργάσιμος με όλους. Ήξερε να ακούει και αρκετά συχνά αναγνώριζε και αδυναμίες του. Δίδασκε δηλαδή με το λόγο αλλά και με τη συμπεριφορά του. Κυρίως ήταν γεμάτος από αγάπη και αυτή προσπαθούσε  να την μεταδώσει με λόγια και έργα σε όλους όσους ήταν δίπλα του.

·         Έφυγε πλήρης ημερών και με αξιοπρέπεια αν και μοίρα του στέρησε πολύ νωρίς τη μονάκριβη κόρη του, τη Φανούλα. Παρόλα αυτά στάθηκε όρθιος, πιστός στο καθήκον και ένα ζωντανό παράδειγμα για όλους εμάς τους συνεργάτες αλλά και τους φίλους του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής.

Αείμνηστε Δάσκαλε, Συνάδελφε και Φίλε,

Αναπαύσου εν ειρήνη. Έκανες στο ακέραιο το καθήκον σου ως Επιστήμονας, ως Παιδαγωγός  και ως 'Ανθρωπος. Όσοι μαθητεύσαμε κοντά σου αλλά και όσοι σε γνωρίσαμε καλά, σου οφείλουμε πολλά. Θα σε θυμόμαστε πάντα με πολύ αγάπη και θα σε έχουμε πάντα στην καρδιά μας.

Αιωνία σου η μνήμη.