ShareThis
Η Javascript πρέπει να είναι ενεργοποιημένη για να συνεχίσετε!

Άρθρα

Ο Μενέλαος Λουντέμης απών στο Πρόγραμμα Σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Πειραιά (Πρόεδρος Αικατερίνη Ναούμ) οργανώθηκε φιλολογική εκδήλωση – αφιέρωμα στον Μενέλαο Λουντέμη, η οποία πραγματοποιήθηκε, με εξαιρετική επιτυχία, στις 23 Ιανουαρίου 2013, στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’ Arc του Πειραιά, με την τιμητική παρουσία της κόρης του Μυρτώς Λουντέμη.

Η εκδήλωση περιελάμβανε ομιλίες, απαγγελία ποιημάτων, προβολή διαφανειών, μελοποιημένα ποιήματα και δραματοποιημένα αποσπάσματα από το μυθιστόρημα «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα». Οι τρεις βασικές ομιλήτριες (κυρίες: Παν. Κωνσταντοπούλου – Μαρία Πεσκετζή – Ανθούλα Δανιήλ) αναφέρθηκαν, διεξοδικά και εμπεριστατωμένα, στη ζωή και το έργο του σημαντικού και πολυγραφότατου συγγραφέα (πεζογράφου και ποιητή) Μενέλαου Λουντέμη (1912-1977) – λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Δημ. Βαλασιάδη, προερχόμενο από τον ποταμό Λουδία της Έδεσσας.

Γεννημένος στην Αγία Κυριακή της Ανατολικής Ρωμυλίας ήλθε στην Ελλάδα, μετά τη μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924, και εγκαταστάθηκε στον Εξαπλάτανο Έδεσσας. Εντάχθηκε στην Αριστερά και έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, διώχθηκε και αυτοεξορίσθηκε στη Ρουμανία, όπου έζησε από το 1958 έως το 1976, μεταφράζοντας Ρουμάνους πεζογράφους και ποιητές. Με εμπνεύσεις προερχόμενες από τα βιώματά του και την κοινωνία των λαϊκών στρωμάτων, ο Μ.Λ. στρέφεται στη ρεαλιστική απεικόνιση προσώπων και τοπίων με έντονο συναισθηματισμό και συμβολικά στοιχεία, αναπαριστώντας, με ρεαλιστικό τρόπο, τον ιδεολογικό του κόσμο, σε χρόνους μάλιστα φορτισμένους ιδεολογικά – κατεξοχήν στη δεκαετία του ’50.

Όλοι μας, από την περίοδο ακόμη της νεότητας και της φοιτητικής μας ζωής, καταπιαστήκαμε με την ανάγνωση του έργου του που υπερβαίνει τους 45 τόμους, με ιδιαίτερη προτίμηση στα πολύ γνωστά μυθιστορήματα. Βουρκωμένες μέρες (1945), για το οποίο πέρασε από δίκη, Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος
(1955), Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα (1956), Οδός Αβύσσου, αριθμός 0 (1962).

Από το σύνολο, όμως, της λογοτεχνικής παραγωγής του Μ.Λ. δεν ανθολογείται, δυστυχώς, κανένα απόσπασμα στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου και Λυκείου· μόνο, στα προηγούμενα ΚΝΛ της Α΄ Γυμνασίου (1979) είχε ανθολογηθεί ένα μικρό απόσπασμα, αρκετά συγκινητικό, για την προσέγγιση Ελλήνων και Τούρκων, στην ενότητα, η αγάπη για τους συνανθρώπους μας (από το δεύτερο κεφάλαιο του μυθιστορήματος Συννεφιάζει (1948). Με την αναθεώρηση, όμως, των Κ.Ν.Λ. το 2001, το απόσπασμα αφαιρέθηκε, χωρίς να αντικατασταθεί από άλλο· προς μεγάλη, όμως, έκπληξη όλων στο διαταξικό βιβλίο Γυμνασίου, Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνία, των: Ευαγ. Αθανασόπουλου, Ειρήνης Κοκκινάκη, Πολυξένης Μπίστα, δε γίνεται καμιά μνεία του ονόματός του. Έτσι, οι μαθητές της Β/θμιας Εκπ/σης όχι μόνο αγνοούν πλήρως την ύπαρξή του, αλλά δεν διαβάζουν ούτε μια σελίδα από το έργο του Μ.Λ., ο οποίος παλαιότερα διαβάστηκε ίσως όσο κανένας άλλος σύγχρονος συγγραφέας.

Η εισαγωγή επιλεγμένων αποσπασμάτων, πεζών και ποιητικών, σε προσεχή αναθεώρηση των Κ.Ν.Λ., θα αποτελέσει ασφαλώς δίκαιη αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς του Μ.Λ. στη νεοελληνική μας λογοτεχνία, αλλά και στο αναγνωστικό κοινό, που αγάπησε ιδιαίτερα τα μυθιστορήματά του, και τα οποία συναρπάζουν με την αμεσότητα, τον εξομολογητικό τόνο, την απλή και ρέουσα γλώσσα.


Συντάκτες

Ενημερωτικό δελτίο