Στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης 'Αλέξανδρος Δελμούζος' διάβασα ένα επώνυμο άρθρο με τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» και υπότιτλο «Κατήργησαν το 'η' και το 'ω' από τη νέα Ελληνική Γραμματική'. Στο άρθρο υποστηρίζεται πως στο νέο βιβλίο της Γραμματικής για τους μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του δημοτικού αναφέρεται πως τα φωνήεντα στη γλώσσα μας είναι πέντε, καταργώντας το /η/ και το /ω/, ενώ τα σύμφωνα 15. Επιτίθεται μάλιστα στην κα Διαμαντοπούλου, που ως Υπουργός Παιδείας επέτρεψε την κυκλοφορία και διανομή του βιβλίου στα σχολεία. Το άρθρο αυτό αναρτήθηκε και σε δεκάδες άλλες ιστοσελίδες, κάτι που σημαίνει πως οι απόψεις του υιοθετούνται από πολλούς ή ότι κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ελέγξει την ορθότητά του.
Το διάβασα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Με εξέπληξε ακόμα περισσότερο η ταχύτητα με την οποία διαδίδονται και υιοθετούνται τέτοιες αντιεπιστημονικές ανοησίες. Γι' αυτό και δε θα ήθελα να το αφήσω ασχολίαστο. Η δασκάλα- αρθρογράφος, και όσοι υιοθετούν τις απόψεις της, έχουν τόση σχέση με τη σύγχρονη φωνητική και γλωσσολογία όση έχω εγώ με την αστρονομία. Είναι ολοφάνερο πως στο μυαλό της υπάρχει απόλυτη σύγχυση. Συγχέει τους φθόγγους με τη γραπτή παράστασή τους, τα γράμματα. Ο φθόγγος /i/ π.χ. παριστάνεται γραπτά στα νεοελληνικά με τα γράμματα ι, η, υ, οι, ει, υι, ενώ ο φθόγγος /o/ με ο, ω. Το η και ω δεν είναι φωνήεντα, αλλά γράμματα. Το ωραίο είναι ότι η αρθρογράφος, για να στηρίξει τη θέση της, επικαλείται τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη. Φαίνεται όμως πως δε θα έχει δει ούτε το εξώφυλλο αυτής της γραμματικής, στην οποία στη σελίδα 13 (εκδ. 1941) αναγράφεται «Φωνήεντα έχουμε στη γλώσσα μας πέντε (ο λόγος για φθόγγους και όχι για γράμματα): α, ε, ι, ο, ου». Φυσικά, αφού η αρθρογράφος δε διάβασε ποτέ τη γραμματική του Τριανταφυλλίδη, θα άνοιγε ένα βιβλίο σύγχρονης γλωσσολογίας, για να κατανοήσει τους νέους όρους που εισάγει το βιβλίο της γραμματικής του δημοτικού, όπως τριβόμενα σύμφωνα;
Αλλά και η επίθεση εναντίον της κυρίας Διαμαντοπούλου, που φαίνεται να έχει ως κίνητρο την πολιτική εμπάθεια, δείχνει ότι η αρθρογράφος αγνοεί εντελώς πως η διαδικασία για τη συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε πριν από 10 τουλάχιστον χρόνια. Ολοκληρώθηκε βέβαια στα χρόνια της κας Διαμαντοπούλου. Για τους προηγούμενους υπουργούς, Γιαννάκου, Στυλιανίδη, Σπηλιωτόπουλο δε γίνεται κανένα σχόλιο, μολονότι, αν εξαιρέσουμε ίσως την κα Γιαννάκου, οι άλλοι δυο ούτε κατάλαβαν πως ήταν Υπουργοί Παιδείας. Η επίθεση βέβαια εναντίον της κας Διαμαντοπούλου δεν είναι τυχαία. Είναι η Υπουργός που τόλμησε να βάλει κάποια τάξη τόσο στο καφενείο, που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο, όσο και στο πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο σχολείο.
Η περίπτωση της αγράμματης δασκάλας, που έχει το θράσος να δημοσιοποιεί τις ανοησίες της χρησιμοποιώντας την ιστοσελίδα ενός Συλλόγου Δασκάλων και να υιοθετούνται μάλιστα από πολλούς, είναι ενδεικτική μιας επικίνδυνης νοοτροπίας που εμποδίζει κάθε δημιουργική προσπάθεια που γίνεται στο χώρο της εκπαίδευσης. Τρεις είναι οι λόγοι ανησυχίας.
α. Η ύπαρξη και σήμερα τόσο ανίδεων εκπαιδευτικών. Είχα την ψευδαίσθηση πως με το πρόγραμμα «Εξομοίωσης» και τη δημιουργία των παιδαγωγικών τμημάτων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα πανεπιστήμια δε θα υπήρχε δάσκαλος, που να βρίσκεται ακόμα στην εποχή του Μιστριώτη. Κι αναρωτιέμαι μήπως υπάρχουν και καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν ανάλογες γνώσεις και τις μεταδίδουν σε δασκάλους.
β. Η αποδοχή τέτοιων παλαιολιθικών απόψεων για τη γλώσσα από πολλούς άσχετους με τη γλώσσα «γραμματιζούμενους» σημαίνει πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί ομάδα πίεσης για την απόσυρση του βιβλίου, όπως συνέβη πολλές φορές στην εκπαίδευση με πρόσφατο παράδειγμα το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ δημοτικού. Οι αδαείς συνήθως ντύνουν τις ανοησίες τους με εθνοχριστιανικό περίβλημα, όπως δείχνει και ο τίτλος «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη», κάτι που σημαίνει ότι με την καινούρια γραμματική η γλώσσα αλλοιώνεται και η αρθρογράφος με την παρέα της αυτοανακηρύσσονται φύλακες της γλώσσας. Δεν απευθύνονται βέβαια στους ειδικούς, αλλά στους 'χριστιανοπατριώτες', για να εξεγερθούν.
γ. Η ύπαρξη Συλλόγων εκπαιδευτικών, που διαθέτουν την ιστοσελίδα τους για να αναρτά ο κάθε 'άσχετος' τέτοιες αντιεπιστημονικές ανοησίες. Το ΔΣ του Συλλόγου εκπαιδευτικών με το βαρύγδουπο όνομα «Αλέξανδρος Δελμούζος» δε φαίνεται να έχει κατανοήσει ότι, δίνοντας χώρο στην ιστοσελίδα του, για να δημοσιεύονται τέτοιες αντιεπιστημονικές ανοησίες, γίνεται φορέας διάδοσης επικίνδυνων αντιεπιστημονικών αντιλήψεων, που υπονομεύουν κάθε ανανεωτική προσπάθεια στην εκπαίδευση. Η μεταγενέστερη ανακοίνωση πως τάχα ο Σύλλογος δεν υιοθετεί τις απόψεις της δασκάλας δείχνει ακριβώς πως δεν συνειδητοποιεί το ρόλο που παίζει, όταν προβάλει τέτοιου είδους εθνοχριστιανογλωσσικές αντιλήψεις.
Να σημειωθεί ότι τόσο τα βιβλία γλωσσικής διδασκαλίας όσο και η γραμματική του δημοτικού είναι τα καλύτερα και τα πιο σύγχρονα από επιστημονική άποψη που είχε ποτέ η πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η Γραμματική μάλιστα φέρει την υπογραφή μιας γλωσσολόγου με διεθνές κύρος, της καθηγήτριας του πανεπιστημίου του Reading της Αγγλίας Φιλιππάκη-Warburton. Και μπορεί βέβαια η κα Φιλιππάκη να έχει μελετήσει όσο ελάχιστοι την ελληνική γλώσσα, αλλά έκανε το λάθος να μη λάβει υπόψη τις απόψεις 'σκεπαρνιών' σαν την αρθρογράφο δασκάλα, που με τον τύπο «κατήργησαν» κι όχι «κατάργησαν» δείχνει πως προέρχεται από τον πάντα επικίνδυνο παλαιολιθικών αντιλήψεων ιδεολογικό χώρο.
