Δεν υπάρχει, νομίζω, κανένας Έλληνας, που να μην πιστεύει πως όλοι οι θεσμοί, εκτός από έναν, είναι διαβρωμένοι και αναξιόπιστοι. Ο μόνος θεσμός που παραμένει αδιάβλητος και αξιόπιστος, παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες μερικών, είναι ο θεσμός των Πανελληνίων Εξετάσεων, την ευθύνη των οποίων έχει το Υπουργείο Παιδείας.
Χρόνια όμως τώρα το κατεστημένο των καθηγητών των πανεπιστημίων προσπαθούσε χωρίς επιτυχία να πάρει το θεσμό στα χέρια του με διάφορα επιχειρήματα και αεροϊδεολογήματα. Φαίνεται πως ήρθε ο καιρός ν' ανταμειφθούν γι' αυτή τους την προσπάθεια. Στο νομοσχέδιο για την εισαγωγή των υποψήφιων μαθητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ προβλέπεται ότι, για να εισαχθούν στο τμήμα επιλογής τους, π.χ. στο τμήμα Νέων Ελληνικών της Φιλοσοφικής Σχολής, οι απόφοιτοι του Λυκείου οφείλουν να συμμετέχουν σε διπλή εξεταστική δοκιμασία. Στην πρώτη, οι εξετάσεις θα γίνονται όπως και σήμερα και θα έχουν ως στόχο την εισαγωγή των υποψήφιων σε Σχολές κι όχι σε Τμήματα Σχολών. Την ευθύνη θα έχει το Υπουργείο.. Αυτές οι εξετάσεις θα είναι φυσικά απόλυτα αξιόπιστες, όπως ήταν πάντα. Όσοι πετύχουν, αφού παρακολουθήσουν 1-2 χρόνια ως φοιτητές εισαγωγικά μαθήματα, οι καθηγητές τους με κριτήρια, που δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα, αλλά τα ψάχνουν, θα τους διοχετεύουν στα διάφορα τμήματα.
Η αδυναμία των πανεπιστημιακών καθηγητών να προτείνουν αντικειμενικά και αδιάβλητα κριτήρια για την επιλογή των άξιων φοιτητών, αν και συσκέπτονται και προσπαθούν πάνω από είκοσι χρόνια, αλλά και η ανάλογη αδυναμία του ίδιου του Υπουργείου, που όμως κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο για όλα τα άλλα θέματα νομοσχέδιο, δείχνει ότι είτε δεν υπάρχουν κριτήρια είτε οι καθηγητές επιδιώκουν να επιβάλουν κριτήρια εντελώς υποκειμενικά, για να έχουν αυτοί μόνον το απόλυτο δικαίωμα να επιλέγουν ποιοι φοιτητές θα κατευθύνονται στα διάφορα Τμήματα των Σχολών. Ένα τέτοιο βέβαια εξεταστικό σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει σε μια ιδανική κοινωνία, σ' ένα ιδανικό πανεπιστήμιο, όπως π.χ. είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο, όπου, όπως είναι γνωστό, κυριαρχούν... οι αδιάφθοροι, οι αξιόπιστοι, που δεν εξαρτώνται και δεν επηρεάζονται ούτε από πολιτικούς και κόμματα ούτε από διάφορες παρά-οργανώσεις, δεν επιτρέπουν σε αναρχοαυτόνομες φοιτητικές ομάδες να διακόψουν το μάθημα τους, να τους απειλήσουν ή να κλείσουν με τούβλα το γραφείο του Πρύτανη. Ακόμα στις ανώτερες βαθμίδες προωθούνται μόνον οι άξιοι κλπ. !
Θέλω να πιστεύω ότι η κα Υπουργός δε θα κάνει το τεράστιο λάθος να εκχωρήσει το δικαίωμα της επιλογής των πανεπιστημιακών τμημάτων στους καθηγητές. Η ψυχική δοκιμασία που θα υφίστανται στη δεύτερη αυτή εξεταστική φάση όχι μόνον οι φοιτητές, αλλά και οι καθηγητές, που θα ήθελαν να κάνουν τη δουλειά τους ευσυνείδητα, θα είναι ανυπολόγιστη. Θα βιώσουν ένα σύστημα απόλυτα αναξιόπιστο και κοινωνικά ανήθικο. Αν όμως, παρόλα αυτά, αποφασίσει να δεχτεί την πρόταση των καθηγητών, πραγματοποιώντας έτσι το όνειρό τους, τότε θα πρότεινα από τώρα ν' αρχίσει η καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων των πανεπιστημιακών καθηγητών, ιδιαίτερα της πρώτης βαθμίδας, για να δούμε πόσο θα αβγατίσει η περιουσία τους ύστερα από λίγα χρόνια.
Και θα είναι κρίμα, γιατί το νομοσχέδιο γενικά βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.
