Το νομοσχέδιο με τον τίτλο Νέο σχολείο: πρώτα ο μαθητής είναι ένα εκτενές κείμενο, 40 περίπου σελίδων, γενικόλογο και σε πολλά σημεία ασαφές, με πολλές γλωσσικές ατέλειες (ορθογραφικές, συντακτικές, εκφραστικές κ.ά.), διαρθρωμένο σε τέσσερις ενότητες· περιλαμβάνει το σχέδιο δράσης του Υπουργείου Παιδείας, διά (άτονο!) Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, για την αναβάθμιση της παιδείας με αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Με τις διάφορες νομοθετικές διατάξεις καθιερώνεται, εκτός των άλλων, και ο θεσμός της αυτοαξιολόγησης, ερειδόμενος σε πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες, αμφίβολης αποτελεσματικότητας για τη σημερινή σχολική πραγματικότητα. Ακόμη, δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στις νέες τεχνολογίες, που είναι ασφαλώς απαραίτητες στο νέο σχολείο, αλλά δεν αποτελούν το μείζον θέμα της εκπαίδευσης, καθώς και στην εκμάθηση των ξένων γλωσσών, κυρίως της αγγλικής και σε δεύτερη φάση δύο άλλων. Προβλέπεται ξενόγλωσση εκπαίδευση, με πιστοποίηση και από το Δημοτικό Σχολείο(!), αναβάθμιση της παρεχόμενης ξενόγλωσσης παιδείας, με νέο ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών, πιλοτικό πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής σε 60 Δημοτικά Σχολεία και 30 Γυμνάσια και άλλα ηχηρά παρόμοια. Η γνώση, όμως, της ελληνικής γλώσσας έχει επουσιώδη σημασία, ενώ ο κίνδυνος των greeklish είναι ορατός και ήδη βρίσκεται προ των πυλών. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να διατηρούνται τα επίπεδα της αγγλικής γλώσσας στο Γυμνάσιο -μολονότι αυτή διδάσκεται από το Δημοτικό-, με όλα τα συμπαρομαρτούντα στη λειτουργία του σχολείου, ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, παρά την ύπαρξη πολλών αλλοδαπών μαθητών.
Το σχολείο δημιουργικής μάθησης προβλέπει νέα Προγράμματα Σπουδών, νέες διδακτικές μεθόδους, νέα υποδομή και εξοπλισμό, αξιολόγηση, επιμόρφωση εκπαιδευτικών. Για να επιτευχθούν, όμως, όλα αυτά πρέπει πρωτίστως να ληφθεί πρόνοια, ώστε το διδακτικό έτος να είναι συνεχές, χωρίς περαιτέρω σμίκρυνσή του που τείνει να διαρκεί μόνο ως τις εορτές του Πάσχα. Είναι ανεπίτρεπτο να διατίθενται δύο σχεδόν μήνες για εξετάσεις και να συρρικνώνεται έτσι επιβλαβώς ο χρόνος διδασκαλίας των μαθημάτων, χωρίς να διασφαλίζεται η ολοκλήρωση της ύλης, η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί επ’ ουδενί όσο και να μειωθεί αντίστοιχα η ύλη των εγχειριδίων.
Μέλημα του Υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πρέπει να είναι όχι μόνο η ολοκλήρωση της ύλης στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, αλλά και όλων των μαθημάτων στις άλλες τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου -για τα οποία κανείς δεν ενδιαφέρεται-, αποτρέποντας την αλόγιστη απώλεια διδακτικών ωρών οι οποίες ποτέ δεν αναπληρώνονται.
Παράλληλα, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η οποία, χρόνια τώρα, βρίσκεται σε σπαργανώδη μορφή, πρέπει να οργανωθεί συστηματικά και ουσιαστικά από τους αρμόδιους φορείς, εξακτινούμενη σε όλο το εύρος των γνωστικών αντικειμένων -και όχι μόνο στις Τεχνολογίες και τη χρήση των Η/Υ-, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νέου σχολείου και τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.
