[21/04/2023]

Στυλιανός Αλεξίου – Λεύκιος Ζαφειρίου. Αλληλογραφία

επιμέλεια-σχολιασμός: Αφροδίτη Αθανασοπούλου

εκδ. Τὸ Ροδακιό, 2022

Γράφει ο Δημήτρης Χριστόπουλος

Απόσπασμα

"Το ενδιαφέρον της αλληλογραφίας είναι πρωτίστως φιλολογικό, αλλά όχι μόνο. Στις επιστολές αποτυπώνεται παράλληλα και η κοινωνική ανησυχία των δύο επιστολογράφων ιδιαίτερα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και στην Κύπρο (2012 κ.ε.), η οποία και για τους δύο έχει βαθύτερα αίτια που θα μπορούσαμε να κωδικοποιήσουμε με τη φράση «κρίση αξιών σε συνθήκες αλόγιστης ανάπτυξης». Γράφει ο Ζαφειρίου στο γράμμα του αρ. 68 (28.11.2012): «Η κατάσταση στην Κύπρο ακολουθεί την “ίδια” πορεία με Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και άλλες χώρες – στα οικονομικά. Με μια ματιά στο κέντρο της Λευκωσίας βλέπεις τα μαγαζιά τα οποία έχουν βάλει λουκέτο. Και η κρίση στη Μέση Ανατολή (Συρία, Γάζα) προμηνύει δυσοίωνες εξελίξεις» και συμπληρώνει στο γράμμα του αρ. 78 (12.7.2013): «Φοβάμαι για το εθνικό θέμα με την Κύπρο – η οικονομική κρίση “εξουδετερώνει” τις αντιστάσεις μας». Η ίδια ανησυχία δεν λείπει ούτε από το τελευταίο γράμμα του Ζαφειρίου προς τον Αλεξίου αρ. 80 (12.9.2013): «Οι τελευταίες εβδομάδες με την κρίση στη Μέση Ανατολή (Συρία κ.ά.) ήταν πολύ δύσκολες. Και η οικονομική κρίση στο νησί “βαθαίνει” συνεχώς με χιλιάδες άνεργους, κυρίως νέους (οι οποίοι φεύγουν στο εξωτερικό). Στα «νερά της Κύπρου» (Καβάφης) πολεμικά πλοία της Αμερικής, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας και άλλων χωρών μάς “συντροφεύουν” τον τελευταίο καιρό…». Ο Αλεξίου σχολιάζει: «Πράγματι μεγάλες οι δυσκολίες στον σημερινό κόσμο από τη μανία των δανεισμών! Μόνη λύση: η «λιτότητα», όχι ως θυσία, αλλά μάλλον ως σωστή φιλοσοφία στη ζωή. Και έχει τόσα προσφέρει στον κόσμο η «λιτή» Ελλάδα» (αρ. 55, 3.7.2012) και: «Θαυμάσια μου δώσατε την εικόνα των Κυπρίων του Ριζοκαρπάσου. Έτσι ήταν και στην Κρήτη οι άνθρωποι του χωριού, βαθύτερα φιλοσοφημένοι και έντιμοι, πριν από την “Ανάπτυξη”!» (αρ. 37, 27.7.2011)."

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων που περιέχονται στο τεύχος με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.