[4/5/2024]

Η εναλλακτική αξιολόγηση των μαθητών στα τρέχοντα Προγράμματα Σπουδών της β’ βάθμιας εκπαίδευσης

Χαράλαμπος Κουργιαντάκης, μέλος Ε.ΔΙ.Π., Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου

Περίληψη

Η εργασία αυτή ασχολείται (ποιοτικά και ποσοτικά) με τον βαθμό στον οποίο τα τρέχοντα Προγράμματα Σπουδών (ΠΣ) της Β' βάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα (ενδεικτικά στα διδακτικά αντικείμενα της Ιστορίας, της Γλώσσας, των Μαθηματικών, της Φυσικής και των Θρησκευτικών) υιοθετούν τις σύγχρονες προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τη μαθητική αξιολόγηση και -κυρίως- τις εναλλακτικές μεθόδους της και συμβαδίζουν με αυτές και, παράλληλα, με τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνονται στα ΠΣ οι τρέχουσες επιστημονικές εξελίξεις στο ζήτημα της αξιολόγησης των παιδιών.

Στο πρώτο μέρος της εργασίας παρουσιάζονται συνοπτικά έννοιες και ορισμοί (αξιολόγηση, εκπαιδευτική αξιολόγηση, εναλλακτικοί τρόποι αξιολόγησης κ.λπ.), καθώς και οι στόχοι, οι προϋποθέσεις, τα εργαλεία και τα χαρακτηριστικά μιας επαρκούς και αξιόπιστης αξιολόγησης. Στο δεύτερο μέρος γίνεται η παρουσίαση των θέσεων/οδηγιών των ΠΣ σχετικά με την αξιολόγηση ανά διδακτικό αντικείμενο και ακολουθεί συζήτηση, προκειμένου να διαπιστωθεί το ζητούμενο της εργασίας, δηλαδή η εφαρμογή των προτάσεων της σύγχρονης παιδαγωγικής στα τρέχοντα ΠΣ.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια βιβλιογραφική/θεωρητική προσέγγιση του θέματος, με την προοπτική η προσέγγιση αυτή να αποτελέσει προπομπό μιας μελέτης πεδίου, προκειμένου να εξακριβωθεί στην πράξη το κατά πόσο οι οδηγίες και οι προτροπές των ΠΣ είναι δυνατό να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σε ποιο βαθμό εφαρμόζονται, ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες για την τυχόν προβληματική εφαρμογή τους και τι προτείνεται δυνητικά ως θεραπεία του προβλήματος.

Λέξεις-κλειδιά

Εκπαιδευτική αξιολόγηση, εναλλακτική αξιολόγηση, Προγράμματα Σπουδών, Β' βάθμια Εκπαίδευση

Νέα Παιδεία (2024), τ. 189-190

Δείτε πληροφορίες για τη συνδρομή του 2024 στη σχετική ιστοσελίδα.

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική αναπαραγωγή, η κατά παράφραση ή διασκευή των κειμένων που περιέχονται στο τεύχος με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο), χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.