Η εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα μας ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια ασκείται κυρίως με όρους επικοινωνίας και όχι ουσίας. Πολλά τα σχετικά παραδείγματα, θα παραμείνουμε σε δύο χαρακτηριστικά που επικυρώνουν την παραπάνω διαπίστωση: το λεγόμενο πολλαπλό βιβλίο και την επαναφορά της πρότασης για Εθνικό Απολυτήριο.
Ο διαγωνισμός αυτός, με άξονα το Γλωσσικό Τοπίο, αποτελεί μια καινοτόμα πρόταση για τη σχέση της εκπαιδευτικής κοινότητας με τη γλώσσα, καθώς η σχολική εμπειρία μετατρέπεται σε αντικείμενο έρευνας.
Και φοβάμαι πως η κατάσταση συνεχώς θα χειροτερεύει, όσο τα σχολεία γίνονται δύο ταχυτήτων, όσο ενισχύεται η με κάθε τρόπο παρέμβαση των γονιών, όσο η κοινωνία τρέφεται από τις καταγγελίες κατά των δασκάλων των παιδιών τους και όσο δεν μπαίνουν όρια στους γονείς και στα παιδιά.
