«Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε, παιδιά…». Πόσες φορές τραγουδήσαμε αυτό το τραγούδι, όταν ήμασταν παιδιά, χωρίς να καταλαβαίνουμε γιατί τόση η χαρά για τον χρόνο που φεύγει; Πόσα χρόνια πέρασαν για να βιώσουμε, ως κοινότητα, τη χαρά να αποχαιρετάς μια χρονιά σαν το 2020; Είναι γεγονός ότι εμείς οι εκπαιδευτικοί πράγματι ανυπομονούμε να γυρίσουμε σελίδα.

Τη χρονιά που φεύγει ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Μετά από αυτο-επιμόρφωση, σε συνθήκες εγκλεισμού, οργανώσαμε μαθήματα και εκπαιδευτικές συναντήσεις, χωρίς όμως να κοιτάζουμε στα μάτια τους μαθητές και τους συναδέλφους μας. Μιλήσαμε χωρίς να είμαστε βέβαιοι για το ποιος μας παρακολουθούσε. Βάλαμε «απουσίες» χωρίς να είμαστε σίγουροι για τους παρόντες. Αξιολογήσαμε χωρίς σε κάθε περίπτωση τις απαραίτητες ελεγχόμενες συνθήκες για τη διασφάλιση της «αντικειμενικότητας», της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας της διαδικασίας αυτής. Αντιμετωπίσαμε ανήσυχους γονιούς και κακόβουλους εισβολείς στην ψηφιακή μας αίθουσα. Με λίγα λόγια, ήρθαμε αντιμέτωποι με αδιέξοδες αγχωτικές καταστάσεις και συχνά με ποικίλες ματαιώσεις των προσπαθειών μας.

Παρ' όλα αυτά, όπως λέει ο Καβάφης, «υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια; / Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός». Πράγματι, καταφέραμε πάρα πολλά. Διατηρήσαμε ζεστή την εκπαιδευτική διαδικασία. Κρατήσαμε «κοντά» μας τα παιδιά. Εξοικειωθήκαμε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς με ποικίλα ψηφιακά εργαλεία, εξαιρετικά χρήσιμα για την εκπαιδευτική διαδικασία. Αλληλεπιδράσαμε με συνεργατικές διαδικασίες και λειτουργήσαμε με ομοψυχία, παρ' ότι εργαζόμασταν εξ αποστάσεως. Δώσαμε αγώνες, ο καθένας μας από τη θέση του, για να υπερασπιστούμε τη γνώση και τον πολιτισμό. Ανταποκριθήκαμε με επιτυχία στις νέες σχέσεις και τους νέους ρόλους των καιρών. Κάναμε πράξη τη «διά βίου μάθηση».

Λοιπόν, «πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε, παιδιά…»; Ναι, ας γιορτάσουμε ενόψει του 2021 που υπόσχεται καλύτερες μέρες όχι μόνο για εμάς τους εκπαιδευτικούς, αλλά για όλο τον κόσμο. Ας γιορτάσουμε, ελπίζοντας ότι το 2021 η εκπαιδευτική κοινότητά μας θα έχει την ευκαιρία να αναβαθμίσει τη διδακτική πράξη και να προάγει την παιδαγωγική και διδακτική επιστήμη, με ανθρώπινες συνθήκες.

Χρυσάνθη Κουμπάρου, φιλόλογος, δ.φ., Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου