Το φετινό καλοκαίρι έφερε την απώλεια δύο σημαντικών ανθρώπων της επιστήμης και της παιδείας ,δύο φίλων της ΝΕΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, του ιστορικού της εκπαίδευσης Αλέξη Δημαρά και του καθηγητή της Νεοελληνικής Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Χρίστου Τσολάκη.
Από τον Σεπτέμβριο του 2011 εισάγονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τα σχέδια εργασίας ως διακριτή ενότητα του Προγράμματος Σπουδών. Το μεταρρυθμιστικό αυτό εγχείρημα παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα με όσα άλλα ανάλογα έχουν προηγηθεί.
Την αφορμή για το κείμενο αυτό την έδωσε το θέμα της έκθεσης, στο οποίο κλήθηκαν να διαγωνιστούν οι φετινοί υποψήφιοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, η τέχνη επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο των εξετάσεων για την εισαγωγή στις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μετά από τριάντα τόσα χρόνια.
Με την υπ' αριθμ. 36799/Γ2/Υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 1163/10-4-'12, - τ.χ. 2) - μετά από εισήγηση και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής -, η οποία θα ισχύσει από το 2012-2013, καθορίσθηκε το ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων της Β΄ τάξης Γενικού Λυκείου που περιλαμβάνει μαθήματα Γενικής Παιδείας (25 ώρες εβδομαδιαίως) και μαθήματα Κατευθύνσεων.
Στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης 'Αλέξανδρος Δελμούζος' διάβασα ένα επώνυμο άρθρο με τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» και υπότιτλο «Κατήργησαν το 'η' και το 'ω' από τη νέα Ελληνική Γραμματική'.
Πριν από ένα περίπου χρόνο ψηφίστηκε στη Βουλή με πρωτοφανή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ο νόμος για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τον οποίο επιχειρείται να μπει κάποια τάξη στα 'Πανεπιστήμια-καφενεία' της χώρας, στα οποία κυριαρχούν κάθε λογής ομάδες κομματικών 'νταήδων', φοιτητών, καθηγητών κλπ, που κάποιες φορές επιτρέπουν να γίνονται και μαθήματα!
Έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο Παιδείας όταν ορίζει την επιτροπή των Γενικών εξετάσεων για τη Νεοελληνική γλώσσα να προχωρά πάντα σε μια ταχύρρυθμη αλλά ουσιαστική επιμόρφωση των μελών της σχετικά με το τι σημαίνει, σε επιστημονικό επίπεδο, εξετάζω τις γλωσσικές ικανότητες ενός μαθητή στο τέλος του Λυκείου.
Το κείμενο που ακολουθεί δε φιλοδοξεί να προτείνει κάτι που δεν είναι ήδη γνωστό στους ερευνητές και τους εκπαιδευτικούς που έχουν ασχοληθεί με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων.
Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του Νέου Προγράμματος Σπουδών Ιστορίας για την υποχρεωτική εκπαίδευση (Δημοτικό - Γυμνάσιο), με την παρέλευση ακριβώς ενός έτους από την κατάθεση της πρότασής της, αισθάνεται την ανάγκη να παρουσιάσει τη θέση της και το σκεπτικό δόμησης του Π.Σ.
