Γιατί είναι τόσο συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια στις συναντήσεις τους οι φιλόλογοι να συζητούν για τα Αρχαία Ελληνικά ; Ποια είναι η περιπέτεια στον τίτλο της πρώτης ενότητας, και γιατί πολύχρονη; Δύσκολες οι απαντήσεις δεν είναι.
Μόνο θετική μπορεί να θεωρηθεί η όλο και πιο ένθερμα υποστηριζόμενη άποψη ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται προκειμένου να βρούμε διέξοδο από την κρίση η οποία, εδώ και χρόνια, μαστίζει τη χώρα μας, σχετίζονται πρωτίστως με την παιδεία και με ένα όραμα που ανοίγει προοπτικές προόδου, οικονομικής ανάπτυξης και πολιτιστικής άνθισης.
Πριν 40 περίπου χρόνια η επιστημονική Ένωση και το περιοδικό Νέα Παιδεία τόλμησαν ενάντια σ' έναν "προδευτικό" λαϊκισμό και σε έναν προγονοπληκτικό συντηρητισμό να ταχθούν υπέρ της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976
Ο Γ. Ρίτσος, από τους σημαντικότερους Eλληνες ποιητές, σφράγισε με τη ζωή και την πολυδιάστατη δημιουργία του τη λογοτεχνική πορεία του τόπου μας, γνωρίζοντας, παράλληλα, τη μεγαλύτερη φήμη με τη διεθνή διάδοση και αναγνώριση του έργου του, η οποία συνοδεύθηκε με πολυάριθμες βραβεύσεις και τιμητικές διακρίσεις.
Η γνώση ξένων γλωσσών είναι μια αναγκαιότητα που κανένας δεν αμφισβητεί. Δεν υπάρχει γονιός που να μην πιστεύει ότι, για να προκόψει το παιδί του, θα πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί μια τουλάχιστον από τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως είναι τα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά κ.ά.
Δεν ξέρουμε πόσο παλαιά είναι, παραμένει ωστόσο ανοιχτή η διαφορά μεταξύ της επιστημονικής και της παιδαγωγικής στάσης στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα στη Μέση. Η διάσταση προκαλεί κατά καιρούς ποικίλα προβλήματα, ίσως να είναι και μια από τις αιτίες της δυσλειτουργίας σ αυτή τη βαθμίδα.
Η ρήση του τίτλου αποδίδεται στο λυρικό ποιητή Σιμωνίδη τον Κείο (από την Κέα, από τη Τζια δηλαδή, 556-468 π.Χ.) που αφού έζησε στην αυστηρών αρχών και νόμων πατρίδα του, ταξίδεψε και έζησε επίσης στην Αθήνα, στη Θεσσαλία και στη Σικελία.
