Η Αναστασία Νάτσινα σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Οξφόρδης. Η διατριβή της («Ελληνικά διηγήματα το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα: Συμβολή στη διερεύνηση του μεταμοντέρνου») βραβεύθηκε με το Constantine Trypanis Award (2004). Εκπόνησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.). Έχει διδάξει Νεοελληνική Φιλολογία και Θεωρία Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Ε.Α.Π. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης από το 2008, όπου και διευθύνει το Ερευνητικό Εργαστήριο Λογοτεχνικών Ειδών και Ιστορίας της Λογοτεχνίας.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεοελληνική λογοτεχνία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, ενώ περιλαμβάνουν τη λογοτεχνική θεωρία και τη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για τη μελέτη και τη διδασκαλία της λογοτεχνίας. Έχει συμμετάσχει ως κύρια συγγραφέας (με τους Α. Καστρινάκη, Γ. Δημητρακάκη, Κ. Δασκαλά) στη συγγραφή ενός έργου για την Ελληνική πεζογραφία στη μακρά δεκαετία του 1960 (Κάλλιπος, Ελληνικά ακαδημαϊκά συγγράμματα και βοηθήματα, 2015) και έχει συνεπιμεληθεί (με τον Τ. Καγιαλή) έναν τόμο για την εξ αποστάσεως διδασκαλία της λογοτεχνίας (Teaching Literature at a Distance: Open, Online, and Blended Learning, Continuum 2010). Επίσης έχει μεταφράσει ένα εισαγωγικό εγχειρίδιο για τη θεωρία της λογοτεχνίας (P. Barry, Γνωριμία με τη θεωρία, Βιβλιόραμα 2013). Οι πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις της αφορούν τη χρήση ποσοτικών μεθόδων για τη μελέτη της ιστορίας του διηγήματος, αλλά και τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας από μια οικοκριτική σκοπιά.
