Το κείμενο αυτό γράφτηκε από μια ανάγκη. Είναι η ανάγκη που αισθάνομαι να διαφυλάξω τις απόψεις μου από παρανοήσεις ή διαστρεβλώσεις. Δεν είναι απολογία. Είναι ανασκευή.
Όσοι γραφειοκράτες (χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση) πρότειναν πανηγυρικά φέτος τη μείωση της βαθμολογίας του γραπτού κειμένου στη Νεοελληνική Γλώσσα στις 40 μονάδες για λόγους αντικειμενικότερης βαθμολόγησης και όσοι επέλεξαν τα θέματα των εξετάσεων, ας απολογηθούν τώρα δημόσια στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ και στην εκπαιδευτική κοινότητα για την αύξηση των αναβαθμολογήσεων στο γλωσσικό μάθημα.
Tο άρθρο 16 του Συντάγματος, στην πρώτη του παράγραφο, ορίζει ρητά ότι "η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες". Φαίνεται όμως ότι προκύπτει συνεχώς η ανάγκη να το υπενθυμίζουμε.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Ελληνοεκδοτική, στη σειρά Βιβλιοθήκη του Εκπαιδευτικού, το βιβλίο των συναδέλφων Χρήστου Κάτσικα και Κώστα Θεριανού: Το Εγχειρίδιο του Εκπαιδευτικού.
Δεν είναι λίγοι οι εκπαιδευτικοί στις μέρες μας που προσπαθούν παρά τις αντίξοες από πολλές απόψεις συνθήκες να λειτουργήσουν παιδευτικά.
Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες ενός φαινομένου που πιστεύαμε πως είχε εδώ και δεκαετίες ξεπεραστεί. Εκτός και εάν πρόκειται απλώς για προσομοίωση μιας παρωχημένης λογοκριτικής πρακτικής. Μόνο και μόνο για να αισθανθούν οι εκπαιδευτικοί τι σήμαινε να τους παρακολουθούν.
