Φαίνεται πως δεν πρέπει να αλλάξει τίποτε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Γιατί πώς αλλιώς μπορούν να ερμηνευτούν οι έντονες διαμαρτυρίες εύκολες και βιαστικές θα μου επιτρέψετε γιατί στις πανελλαδικές εξετάσεις οι μαθητές και οι μαθήτριες δεν θα εξετάζονται στη μετάφραση του διδαγμένου φιλοσοφικού κειμένου.
Κυριακή 1 Ιουλίου 2018: Δεν ξέρω αν θα πιάσω το νήμα απ την αρχή, πάντως θα προσπαθήσω να ξετυλίξω το κουβάρι.
Πολλές φορές έχει ειπωθεί και γραφεί από τους εκπαιδευτικούς της πράξης ότι σε ένα συγκεντρωτικό και εξετασιοκεντρικό σύστημα, όπως το ελληνικό, οι πανελλαδικές εξετάσεις της Γ΄ Λυκείου δεν καθορίζουν μόνο την εισαγωγή των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά ρυθμίζουν καθοριστικά και τη διαχείριση του μαθήματος στην τάξη.
Όλοι οι λαοί αγωνίστηκαν και αγωνίζονται να αποκτήσουν την πολιτική, θρησκευτική και κοινωνική τους ελευθερία. Να ζουν σε μια κοινωνία, στην οποία ο καθένας να έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του. Γιατί τότε μόνο νιώθει κανείς πραγματικά ελεύθερος, όταν είναι ελεύθερος να διατυπώνει χωρίς φόβο την άποψή του.
Το θέμα της Έκθεσης που δόθηκε φέτος (2018) στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ΓΕΛ φέρνει στη συζήτηση τον παιδευτικό σκοπό και ρόλο του σχολείου, που έχει σχεδόν λησμονηθεί πια και συρρικνώθηκε στο στενά και τυπικά εκπαιδευτικό.
Η Ιστορία δείχνει ότι οι χώρες, οι κοινωνίες, πορεύονται προς τον εκδημοκρατισμό τους με το χρόνο της η καθεμιά και με το ρυθμό της, με εμπόδια και παλινδρομήσεις.