Στο τέλος του 19ου αιώνα οι καθαρευουσιάνοι αρχαϊστές λόγιοι, προσπαθώντας να διαμορφώσουν ένα γλωσσικό ιδίωμα που θα πλησίαζε την αττική διάλεκτο, είχαν φτάσει σε αδιέξοδο.
Οι φιλόσοφοι κατά καιρούς ανέπτυξαν θεωρίες που συχνά συνοψίζονται σε μια υπεραπλουστευμένη φράση, π.χ. ότι ο θεός πέθανε, ότι κάθε γιος θέλει να σκοτώσει τον πατέρα του και να ″πάρει″ τη μάνα του, ότι τα αφεντικά εκμεταλλεύονται τους εργάτες και θησαυρίζουν με την υπεραξία της εργασίας τους, ότι ο πλούτος είναι προϊόν αδικίας και κλοπής, ότι ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος (και άρα υπεύθυνος), ότι η κόλαση είναι ο άλλος / οι άλλοι, ότι ο θάνατος είναι η μόνη βεβαιότητα και άλλα πολλά. Στην εποχή μας έχουμε επίσης διάφορες θεωρίες και πρακτικές σημεία των καιρών.
Εδώ που έχουμε φτάσει, το πρώτο ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας, ως χώρα και ως λαός, και σταδιακά να βγούμε από την κρίση, όχι γονατισμένοι, ούτε παραπαίοντας, αλλά όρθιοι και πιο ώριμοι: με μεγαλύτερη αυτογνωσία.
Σχολείο χωρίς διευθυντή. Πόσα σχολεία θα λειτουργούσαν υπό τέτοιο διοικητικό «κενό»; Αρκετά, απ ό,τι φαίνεται.
"Κανένας δάσκαλος να μή διδάσκη παραπάν' από δυο ώραις την ήμερα, και τον επίλοιπον καιρό να τον δοθή ένα έργο, που έχει να κάμη το σκολειό, δηλαδή άλλος να συγγράφ', άλλος να μεταφράζ', άλλος ν' αντίγράφη στη δουλειά του, η στη δουλειά που τον διορίσουν. Αυτοί να 'χουν πλερωμή καλή…» Καταρτζής Δημήτριος
Η κρίση πλέον δεν είναι απλώς ένα μέρος της τρομολαγνίας των ειδήσεων των 8.
Από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Πειραιά (Πρόεδρος Αικατερίνη Ναούμ) οργανώθηκε φιλολογική εκδήλωση αφιέρωμα στον Μενέλαο Λουντέμη, η οποία πραγματοποιήθηκε, με εξαιρετική επιτυχία, στις 23 Ιανουαρίου 2013, στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d Arc του Πειραιά, με την τιμητική παρουσία της κόρης του Μυρτώς Λουντέμη.
Όταν το 1964 η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ίδρυσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, επέλεξε ως Πρόεδρό του τον Ι. Θ. Κακριδή, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επιφανή φιλόλογο με διεθνή καταξίωση.
Είπα κι εγώ! Τόσοι μήνες πέρασαν κι ούτε μια πρόταση νόμου δεν έγινε ούτε μια διαμαρτυρία για τον ξεπεσμό της νεοελληνικής γλώσσας, που οφείλεται στο... μονοτονικό.
Τα αυταρχικά συστήματα διακυβέρνησης ή διοίκησης βασίζονται στο φόβο. Θέτουν αυστηρούς κανόνες, ασκούν στενό έλεγχο για την τήρησή τους, επιβάλλουν σκληρές τιμωρίες στους παραβάτες.
