Την τελευταία τριετία επικρατεί στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, σε πανελλήνια κλίμακα, ένα απαράδεκτο φαινόμενο, σχετικό με τη διδασκαλία των μαθημάτων, που έχει προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις και έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων από τους φιλολόγους όλης της χώρας.
Από τα βυζαντινά χρόνια αναπτύχθηκε η τάση τα πολυσύλλαβα βαφτιστικά ονόματα για λόγους συντομίας και υποκορισμού να μετατρέπονται σε δισύλλαβα π.χ. Ιωάννης>Γιάννης, Κωνσταντίνος>Κώστας, Ντίνος, Κώτσιος, Αθανάσιος>Θάνος, Νάσος, Δημήτριος>Μήτσιος, Δέσποινα>Δέσπω, Μαγδαληνή>Μαντώ, Ελένη>Λένω κλπ.
Στα χρόνια της Χούντας (΄67-74΄) υπήρχε μια επίσημη επιτροπή λογοκρισίας που είχαν συστήσει οι δικτάτορες. Κάθε συγγραφέας, σκηνοθέτης, συνθέτης κλπ. έπρεπε, πριν παρουσιαστεί το έργο του στο κοινό, να το υποβάλει στην επιτροπή λογοκρισίας, για έγκριση.
Το περιστατικό είναι πλέον σε όλους γνωστό. Με αφορμή την γιορτή για την 28η Οκτωβρίου στο νηπιαγωγείο στο Νυδρί Λευκάδας και με βάση την καταγγελία ενός γονέα και την παρέμβαση της Χρυσής Αυγής για αντεθνική δράση ασκήθηκε πειθαρχικός έλεγχος σε βάρος της νηπιαγωγού, η οποία για αυτό τον λόγο μετατέθηκε έστω προσωρινά σε άλλο νηπιαγωγείο.
Τα τελευταία απανωτά κρούσματα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και ιδεολογικής τρομοκρατίας μας έχουν προβληματίσει όλους.
Αφορμή για την παρουσίαση του προγράμματος που ακολουθεί στάθηκε μια ενημερωτική συνάντηση στις 18 Μαΐου 2012, στο Χώρο Τέχνης Βρυσάκι στην Αθήνα.
Παρά τη διαρκή κριτική στην ύπαρξη του φροντιστηρίου ως «ανωμαλίας», ως «εκπαιδευτικού παρασυστήματος» ή «εκπαιδευτικού παρα-θεσμού», το φροντιστήριο αποτελεί ένα άτυπο αλλά λειτουργικά εδραιωμένο δομικό στοιχείο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, γεγονός που αποδεικνύεται από την όχι μόνο αμείωτη αλλά και αυξανόμενη φοίτηση των μαθητών της λυκειακής βαθμίδας στα φροντιστήρια.
