Σαράντα τώρα χρόνια στο εκπαιδευτικό κουρμπέτι αναρωτιόμουν ποιος είναι ο καλύτερος εκπαιδευτικός ή Διευθυντής. Φαίνεται να οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως ο καλύτερος δάσκαλος/διευθυντής είναι ο άχρωμος, ο άγευστος, αυτός που δεν κάνει τίποτα πέρα από την τυπική διδασκαλία μέσα στην τάξη και τις τυπικές υποχρεώσεις που ορίζει η νομοθεσία.
Πραγματοποιήθηκε, με εξαιρετική επιτυχία, στις 15 και 16 Οκτωβρίου 2009, επιστημονικό συμπόσιο με θέμα: Θεωρία, μεθοδολογία και διδακτική της Ιστορίας, που διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεωρίας, Έρευνας και Διδακτικής της Ιστορίας (Πρόεδρος, ο καθηγητής Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης) και το Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών (Διευθυντής, ο καθηγητής Μενέλαος Γκίβαλος).
Όπως είναι γνωστό με το Ν. 2525 /97 θεσμοθετήθηκε η κατοχή εκ μέρους των πτυχιούχων των καθηγητικών σχολών του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας ως απαραίτητης προϋπόθεσης για το διορισμό τους στην εκπαίδευση.
Μια σχέση βασισμένη σε μια παρωχημένη μορφή διδασκαλίας η οποία βομβαρδίζει καθημερινά τους μαθητές με γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα, ασύνδετα και απόμακρα από το αρχαίο κείμενο.
Τις ημέρες των εκλογών ανέβηκα στο χωριό μου, την Κρανιά Ολύμπου, που έχει 40 μόνιμους κατοίκους, με το νεότερο 70 χρονών. Στο καφενείο μια παρέα 7-8 γερόντων συζητούσαν τι άλλο, για την πολιτική κατάσταση και το μέλλον της χώρας.
Στους μαθητές του Γυμνασίου δόθηκαν, από την εφετινή σχολική χρονιά, δύο ακόμη βιβλία για τη διδασκαλία του μαθήματος της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, από μετάφραση: η Ομήρου Οδύσσεια, στην Α' τάξη, και το Ανθολόγιο Φιλοσοφικών Κειμένων, στην Γ' τάξη.
Αποφασίσαμε να προβούμε στην παρούσα βιβλιοπαρουσίαση επειδή η ανάγνωσή του γέννησε τη φιλοδοξία μας να φέρουμε σε επαφή το αναγνωστικό κοινό του περιοδικού με την προβληματική που σήμερα ονομάζεται 'κρίση στην οικογένεια', θεωρώντας ότι ο συγγραφέας του απαντά στο αγωνιώδες ερώτημα που έντονα απασχολεί τις ενήλικες συνιστώσες της παιδοκεντρικής οικογένειας, αλλά και τους πάσης φύσεως διανοητές και ειδικούς τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας.
