ShareThis
Η Javascript πρέπει να είναι ενεργοποιημένη για να συνεχίσετε!

Συντάκτες

Γιάννης Μπασλής

author-img
Προσωπικός Ιστοχώρος

Ο Γιάννης Μπασλής γεννήθηκε στην Κρανιά Ολύμπου. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης όντας όλα τα χρόνια των σπουδών του υπότροφος του ΙΚΥ. Από το 1969 μέχρι το 2004 δίδαξε στο Κολλέγιο Αθηνών προσφέροντας τις υπηρεσίες του και από τις θέσεις του Υποδιευθυντή Γυμνασίου, Λυκείου καθώς και του Διευθυντή Γυμνασίου. Από το 2004 είναι Ακαδημαϊκός Διευθυντής των σχολείων της "Νέας Γενιάς Ζηρίδη". Το 1974-6 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία, απ’ όπου πήρε το Diplomain Εducational Studies από το Πανεπιστήμιο του Leicester και το Masterof Education από το Πανεπιστήμιο του Bath. Το 1985 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην Κοινωνιο­γλωσσολογία. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά προγράμματα που αφορούσαν το Managementin Education στο Cambridge - Αγγλία 1977, Lesley College - USA 1988, Ρώμη 1990. Το 1992 διεξήγαγε ως υπότροφος ερευνητική εργασία στο Πανεπιστήμιο Adelphi της Νέας Υόρκης με θέμα "Linguisticdiversityandeducation", ενώ το 1998 στο Πανεπιστήμιο PrincetonUSA με θέμα "TheacquisitionofGreeklanguage". Έλαβε μέρος ως εισηγητής σε πάνω από 70 συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1970 βραβεύτηκε από τη Ακαδημία Αθηνών για τη λαογραφική του συλλογή "Λαογραφικά Κρανιάς Ολύμπου". Το 1990-3 ήταν εκπρόσωπος της Ελλάδας σε ομάδα εργασίας της ΕΟΚ για τη διαμόρφωση ενός προγράμματος "Αγωγής Υγείας" στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το 1990-5 και 2001-2 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Κοινωνιογλωσσολογία και Διδακτική της γλώσσας. Το 1992-2002 δίδαξε στα ΠΕΚ Αθηνών και Πειραιά, ενώ από το 1997 διδάσκει Κοινωνιογλωσσολογία στο πρόγραμμα "εξομοίωσης" του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1997-8 υπήρξε μέλος της Επιτροπής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τη σύνταξη του Προγράμματος Σπουδών της νεοελληνικής γλώσσας στο Δημοτικό. Είναι μέλος της Επιτροπής αξιολόγησης των βιβλίων Νεοελληνική γλώσσα της Α΄ Γυμνασίου και Νεοελληνική γραμματική του Γυμνασίου. Είναι Γραμματέας του Ιδρύματος Υποτροφιών "Μαρία Π. Λαιμού", μέλος της Ελληνικής Ογκολογικής Εταιρείας και πολλών άλλων επιστημονικών ενώσεων. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Aπόψεις και των εκδόσεών του. Επίσης είναι Διευθυντής του περιοδικού Γλώσσα που εκδίδει η Νέα Παιδεία. Υπήρξε πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής που διοργάνωσε από το 1987 στο Κολλέγιο Αθηνών έντεκα συνέδρια εκπαιδευτικού προβληματισμού. Σχεδίασε και συνέγραψε μαζί με άλλους τρία εγχειρίδια διδασκαλίας της αττικής διαλέκτου, που χρησιμοποιούνται στα Γυμνάσια του Κολλεγίου Αθηνών και της Νέας Γενιάς Ζηρίδη. Δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά, ελληνικά και ξένα, πάνω από 80 μελέτες και ερευνητικές εργασίες, που αφορούν τη γλώσσα και τη διδακτική της. Συνέγραψε επίσης βοηθήματα για τη διδασκαλία τόσο της αρχαίας όσο και της νέας ελληνικής.
Σημαντικότερα από τα βιβλία του είναι:
- "Κρανιά Ολύμπου, Ιστορία - Λαογραφία", 1990
- "Κοινωνική - γλωσσική διαφοροποίηση και σχολική επίδοση", 1988, εκδ. Νέας Παιδείας
- "Κοινωνιογλωσσολογία", 2000, εκδ. Γρηγόρη
- "Νεοελληνική μετρική", 2002, εκδ. Γρηγόρη
- "Η κατάκτηση της γλώσσας από το παιδί", 2003, εκδ. Γρηγόρη
- "Ευριπίδη Ελένη", 2003, εκδ. Γρηγόρη
- "Εισαγωγή στη διδασκαλία της γλώσσας", 2006, εκδ. Νεφέλη
- "Μήτσιος Τζατζιάς, ο αριστοκράτης ληστής", 1η έκδοση 2006, 2η έκδοση 2010, εκδ. Έναστρον, κ.ά.


Αρθρογραφία

 Σελίδα 3 από 4: << < > >>

Οίεν φλοίεν κουκουροίεν … περιώρισται

Στο τέλος του 19ου αιώνα οι καθαρευουσιάνοι αρχαϊστές λόγιοι, προσπαθώντας να διαμορφώσουν ένα γλωσσικό ιδίωμα που θα πλησίαζε την αττική διάλεκτο, είχαν φτάσει σε αδιέξοδο.

Από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, κι από τον Ι. Θ. Κακριδή στον Σωτήρη Γκλαβά

Όταν το 1964 η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ίδρυσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, επέλεξε ως Πρόεδρό του τον Ι. Θ. Κακριδή, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επιφανή φιλόλογο με διεθνή καταξίωση.

Πάλιν η Ηρωδιάς μαίνεται, πάλι ζητεί την κεφαλήν του … μονοτονικού επί πίνακι

Είπα κι εγώ! Τόσοι μήνες πέρασαν κι ούτε μια πρόταση νόμου δεν έγινε ούτε μια διαμαρτυρία για τον ξεπεσμό της νεοελληνικής γλώσσας, που οφείλεται στο... μονοτονικό.

Οι άτυπες ομάδες "λογοκρισίας"

Στα χρόνια της Χούντας (΄67-74΄) υπήρχε μια επίσημη επιτροπή λογοκρισίας που είχαν συστήσει οι δικτάτορες. Κάθε συγγραφέας, σκηνοθέτης, συνθέτης κλπ. έπρεπε, πριν παρουσιαστεί το έργο του στο κοινό, να το υποβάλει στην επιτροπή λογοκρισίας, για έγκριση.

Το θράσος των "αγράμματων"

Στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης 'Αλέξανδρος Δελμούζος' διάβασα ένα επώνυμο άρθρο με τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» και υπότιτλο «Κατήργησαν το 'η' και το 'ω' από τη νέα Ελληνική Γραμματική'.

Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται!

Πριν από ένα περίπου χρόνο ψηφίστηκε στη Βουλή με πρωτοφανή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ο νόμος για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τον οποίο επιχειρείται να μπει κάποια τάξη στα 'Πανεπιστήμια-καφενεία' της χώρας, στα οποία κυριαρχούν κάθε λογής ομάδες κομματικών 'νταήδων', φοιτητών, καθηγητών κλπ, που κάποιες φορές επιτρέπουν να γίνονται και μαθήματα!

Επείγουσα ανάγκη διδασκαλίας του διαλέγεσθαι

Μετά τις εκλογές του 2009 είχα επισημάνει με σχόλιό μου στη ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ, 132, σελ. 11-12, ότι οι τηλεοπτικές συζητήσεις χαρακτηρίζονται από την ακατάσχετη πολιτική 'λογοδιάρροια' όχι μόνο των αρχηγών των κομμάτων, αλλά και των υποψήφιων βουλευτών και κομματικών στελεχών.

Τα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα και η καταγγελία τους από την ΠΕΦ και άλλες "δημοκρατικές δυνάμεις"

Οι 'φιλόλογοι' είναι ένας 'ιδιόρρυθμος' κλάδος εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που διδάσκουν 9-10 διαφορετικά αντικείμενα, π.χ. αρχαία ελληνική γλώσσα, νέα ελληνική γλώσσα, μεταφρασμένα αρχαιοελληνικά κείμενα, λατινικά, λογοτεχνία, ιστορία (αρχαία, μεσαιωνική, νεότερη), φιλοσοφία, πολιτική και δίκαιο, κοινωνιολογία, ψυχολογία κλπ.

1976-2011: 35 χρόνια από τη γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση

Το 1976 υπήρξε μια καταλυτική χρονιά για τη νεοελληνική κοινωνία και εκπαίδευση. Τη χρονιά αυτή κόπηκε κάθε δεσμός με το γλωσσοεκπαιδευτικό παρελθόν.

Το γλωσσικό ζήτημα. Σύγχρονες Προσεγγίσεις (2011). Επιστημονική επιμέλεια Γ. Μπαμπινιώτης. Εκδ. Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, σελ. 620.

Εκδόθηκε πρόσφατα από το 'Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων' ένας ογκωδέστατος τόμος, ο οποίος περιέχει άρθρα σχετικά με το 'Γλωσσικό ζήτημα', το οποίο ταλάνισε και εξακολουθεί να ταλανίζει, με διαφορετικό βέβαια τρόπο, από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους την εκπαίδευση, αλλά και την πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική ζωή των Νεοελλήνων.

Οι εκλογές της ΔΟΕ-ΟΛΜΕ και το κλείσιμο των σχολείων

Το ξέραμε, αλλά τώρα με την οικονομική μας κατρακύλα το επιβεβαιώσαμε, ότι δηλ. οι εκπαιδευτικοί είναι οι χαμηλότερα αμειβόμενοι υπάλληλοι του ελληνικού δημοσίου. Ο τελευταίος κλητήρας της ΔΕΗ αμείβεται περισσότερο από έναν Διευθυντή Λυκείου.

Γλωσσικός σνομπισμός και τηλεοπτικός γλωσσικός "αχταρμάς"

Η τάση του ανθρώπου να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που να δείχνει πως ξεχωρίζει από τους άλλους, πως ανήκει σε ανώτερη, καταξιωμένη κοινωνική ομάδα, φαίνεται πως είναι εγγενής.

Ο θεσμός των Πανελληνίων εξετάσεων και οι καθηγητές πανεπιστημίου

Δεν υπάρχει, νομίζω, κανένας Έλληνας, που να μην πιστεύει πως όλοι οι θεσμοί, εκτός από έναν, είναι διαβρωμένοι και αναξιόπιστοι. Ο μόνος θεσμός που παραμένει αδιάβλητος και αξιόπιστος, παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες μερικών, είναι ο θεσμός των Πανελληνίων Εξετάσεων, την ευθύνη των οποίων έχει το Υπουργείο Παιδείας.

Το μάθημα των θρησκευτικών και η ορθόδοξη συνείδηση

Αν εξαιρέσει κανείς τη γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976, κάθε φορά που μια κυβέρνηση προσπαθεί να εκσυγχρονίσει το εκπαιδευτικό σύστημα και να το προσαρμόσει στις κοινωνικές ανάγκες της εποχής, ξεκινάει μια σφοδρή αντίδραση, η οποία προέρχεται συνήθως από τις ίδιες κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες.

Αερολογίας το ανάγνωσμα

Μια επαγγελματική ομάδα που έχει το προνόμιο να εκφωνεί ρητορικούς λόγους κάθε Κυριακή, γιορτή και πανηγύρι είναι οι ιεροκήρυκες και οι δεσποτάδες.

Μια δίκη αλλιώτικη από τις άλλες

Σαράντα τώρα χρόνια στο εκπαιδευτικό κουρμπέτι αναρωτιόμουν ποιος είναι ο καλύτερος εκπαιδευτικός ή Διευθυντής. Φαίνεται να οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως ο καλύτερος δάσκαλος/διευθυντής είναι ο άχρωμος, ο άγευστος, αυτός που δεν κάνει τίποτα πέρα από την τυπική διδασκαλία μέσα στην τάξη και τις τυπικές υποχρεώσεις που ορίζει η νομοθεσία.

Τηλεοπτική πολιτική συζήτηση ή ο έσχατος ευτελισμός της έννοιας του διαλόγου

Τις ημέρες των εκλογών ανέβηκα στο χωριό μου, την Κρανιά Ολύμπου, που έχει 40 μόνιμους κατοίκους, με το νεότερο 70 χρονών. Στο καφενείο μια παρέα 7-8 γερόντων συζητούσαν τι άλλο, για την πολιτική κατάσταση και το μέλλον της χώρας.

Έπαινος για δυο λεξικά του Γυμνασίου

Μια από τις 'καλές' συνήθειες των περισσότερων γραμματιζούμενων, που ασχολούνται με την εκπαίδευση, είναι να ψάχνουν να βρουν κάτι 'στραβό', πραγματικό ή όχι, στα βιβλία που χρησιμοποιούν οι μαθητές κι ύστερα να καταδικάζουν το σύνολο των βιβλίων.

Η υποβάθμιση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και ο κ. Μπαμπινιώτης

Μια από τις πιο σημαντικές αρμοδιότητες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, από τότε που θεσμοθετήθηκε ως ΚΕΜΕ αρχικά εδώ και 34 χρόνια, είναι να μελετάει, σχεδιάζει και επεξεργάζεται τα Αναλυτικά Προγράμματα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.


 Σελίδα 3 από 4: << < > >>

Επιστροφή

Ενημερωτικό δελτίο