Θεματικός άξονας της παρούσας μελέτης είναι ο γλωσσικός δανεισμός, ο οποίος νοείται ως ενσωμάτωση λέξεων, κυρίως, από συγκεκριμένη γλώσσα σε μία άλλη γλώσσα στο πλαίσιο πολιτισμικών επαφών και σε διαδικασία πολιτισμικής διάχυσης. Στόχος της εργασίας είναι ο σχολιασμός και η αξιολόγηση του γλωσσικού δανεισμού, η ανάλυση των επιδράσεών του στη γλώσσα που δανείζεται τους αλλόγλωσσους όρους και οι συνέπειες αυτής της επίδρασης, η συζήτηση απόψεων που θεωρούν τον δανεισμό γλωσσική φθορά και η περιγραφή του ρόλου της γλωσσικής εκπαίδευσης σε σχέση με τη διαδικασία αυτή.
Κείμενο για το περιοδικό Γλώσσα, του οποίου η ψηφιοποίηση ολοκληρώθηκε. "Το 1976 υπήρξε μια σημαδιακή χρονιά για την ελληνική εκπαίδευση, γιατί τότε κόπηκε κάθε δεσμός με το γλωσσοεκπαιδευτικό παρελθόν και θεσμοθετήθηκαν σημαντικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, μια από τις οποίες ήταν η χρήση και η διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το σύνολο σχεδόν των εκπαιδευτικών δέχτηκε με ενθουσιασμό τις μεταρρυθμίσεις."
Τι μας λένε και σήμερα οι τρεις τραγικοί: Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης, από τις Ίνα Αναγνωστοπούλου και Λία Μπουσούνη-Γκέσουρα, εκδ. Μεταίχμιο, 2019, σελ.264
Της Χριστίνας Αργυροπούλου
