Πρόταση του παλιότερου ελληνικού παιδαγωγικού περιοδικού, της Νέας Παιδείας.
Πράγματι η πρόσφατη επιδημία κατέλαβε εξαπίνης σε οργανωτικό επίπεδο το χώρο της υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς υπήρξε η άμεση ανάγκη διδασκαλίας με τη χρήση της τεχνολογίας. Παρά τα τόσα κοινοτικά πλαίσια στήριξης και τα τόσα ΕΣΠΑ το επίπεδο της υλικοτεχνικής υποδομής αλλά και η ένταξη των τεχνολογιών στη διδασκαλία επιβεβαιώθηκε ότι βρίσκεται σε δραματική και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για ανεξέλεγκτη ένταξη και των αποφοίτων κολεγίων στο μελλοντικό εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας δεν αποτελεί μόνο ισχυρή απόδειξη εξυπηρέτησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Αν πάμε στο σχολείο θα βρούμε εκεί ένα κειμενικό είδος που δεινοπαθεί: την περίληψη. Ζητούμε από τα παιδιά να κάνουν περίληψη των πάντων χωρίς να τα βοηθούμε να κατανοήσουν ότι η περίληψη είναι ένα σύνθετο είδος που παίρνει πολλές μορφές ανάλογα με το είδος του αρχικού κειμένου.
Τα περιστατικά βίας εμφανίζονται πλέον με καταιγιστικό ρυθμό στους σχολικούς χώρους: φαινόμενα βίαιης συμπεριφοράς μαθητών προς τους συμμαθητές με απόπειρες μαχαιρώματος ή με αυτοκτονικές τάσεις λόγω φυσικού ή ηλεκτρονικού bullying, βίαιες συμπεριφορές μαθητών αλλά και γονέων προς το πρόσωπο και την ιδιοκτησία διδασκόντων, μαζικές καταστροφές εντός ή εκτός σχολείου κτλ.
Πριν από περίπου 40 χρόνια η Επιστημονική Ενωση και το περιοδικό «Νέα Παιδεία» τόλμησαν ενάντια σ έναν «προοδευτικό» λαϊκισμό και σε έναν προγονοπληκτικό συντηρητισμό να ταχθούν υπέρ της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976 σε αντίθεση με πολλούς γλωσσαμύντορες που την υπονόμευσαν και τη χλευάζουν ακόμα και σήμερα.
Πριν 40 περίπου χρόνια η επιστημονική Ένωση και το περιοδικό Νέα Παιδεία τόλμησαν ενάντια σ' έναν "προδευτικό" λαϊκισμό και σε έναν προγονοπληκτικό συντηρητισμό να ταχθούν υπέρ της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976
Ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας κατά τη διάρκεια των εξαγγελιών για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964, στην αντιπολίτευση και σε άλλους συντηρητικούς κύκλους που ζητούσαν διάλογο σε όλα τα ζητήματα, τόνισε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ότι η κυβέρνηση υλοποιεί το πρόγραμμα που παρουσίασε στον ελληνικό λαό πριν τις εκλογές και αυτό καλείται τώρα να εφαρμόσει. ’ρα ,κατέληξε, ο διάλογος από την αρχή επί εγκεκριμένου προγράμματος τι νόημα έχει;
Με ιδιαίτερη χαρά η ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ δημοσιεύει τις πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις μιας ομάδας ευαίσθητων και δραστήριων συναδέλφων σχετικά με τη βαθμολόγηση του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας στις Πανελλαδικές Eξετάσεις.
Διαβάζοντας προσεκτικά κανείς το Νομοσχέδιο για τις αλλαγές στο Λύκειο και στο σύστημα πρόσβασης αλλά και το «νέο» ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου αντιλαμβάνεται ότι η εποχή που, έστω κι ένας παράγοντας της πολιτικής ηγεσίας και των επιστημόνων που συνεργάζονται άβουλα μ αυτήν, είχε ένα όραμα ,μία μικρή πίστη σ ένα άλλο σχολείο, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Το πρώτο και σημαντικότερο στο μάθημα της Γλώσσας είναι η επιλογή των κειμένων τονίζουμε στους μαθητές, στους φοιτητές, στους εκπαιδευτικούς. Αλλά ακόμα και το καλύτερο κείμενο, συνεχίζουμε, μπορεί να απαξιωθεί από τον τρόπο μελέτης και επεξεργασίας του. Αυτό το πέτυχε φέτος, στην τελειότερη διάσταση, η Επιτροπή των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
"Κανένας δάσκαλος να μή διδάσκη παραπάν' από δυο ώραις την ήμερα, και τον επίλοιπον καιρό να τον δοθή ένα έργο, που έχει να κάμη το σκολειό, δηλαδή άλλος να συγγράφ', άλλος να μεταφράζ', άλλος ν' αντίγράφη στη δουλειά του, η στη δουλειά που τον διορίσουν. Αυτοί να 'χουν πλερωμή καλή…» Καταρτζής Δημήτριος
Τα τελευταία απανωτά κρούσματα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και ιδεολογικής τρομοκρατίας μας έχουν προβληματίσει όλους.
Το φετινό καλοκαίρι έφερε την απώλεια δύο σημαντικών ανθρώπων της επιστήμης και της παιδείας ,δύο φίλων της ΝΕΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, του ιστορικού της εκπαίδευσης Αλέξη Δημαρά και του καθηγητή της Νεοελληνικής Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Χρίστου Τσολάκη.
Έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο Παιδείας όταν ορίζει την επιτροπή των Γενικών εξετάσεων για τη Νεοελληνική γλώσσα να προχωρά πάντα σε μια ταχύρρυθμη αλλά ουσιαστική επιμόρφωση των μελών της σχετικά με το τι σημαίνει, σε επιστημονικό επίπεδο, εξετάζω τις γλωσσικές ικανότητες ενός μαθητή στο τέλος του Λυκείου.
Είναι γνωστό το διοικητικό και παιδαγωγικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η διδασκαλία της Ιστορίας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Χρόνια τώρα είναι κυρίαρχη η παρουσία γραφειοκρατικών μηχανισμών που υιοθετούν μια στάση είτε διαχειριστικής παρεμπόδισης αλλαγών είτε φοβικής αδράνειας απέναντι σε κάθε αλλαγή στη σχολική ιστορία.
