Πριν από περίπου 40 χρόνια η Επιστημονική Ενωση και το περιοδικό «Νέα Παιδεία» τόλμησαν ενάντια σ έναν «προοδευτικό» λαϊκισμό και σε έναν προγονοπληκτικό συντηρητισμό να ταχθούν υπέρ της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976 σε αντίθεση με πολλούς γλωσσαμύντορες που την υπονόμευσαν και τη χλευάζουν ακόμα και σήμερα.
Πριν 40 περίπου χρόνια η επιστημονική Ένωση και το περιοδικό Νέα Παιδεία τόλμησαν ενάντια σ' έναν "προδευτικό" λαϊκισμό και σε έναν προγονοπληκτικό συντηρητισμό να ταχθούν υπέρ της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976
Ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας κατά τη διάρκεια των εξαγγελιών για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964, στην αντιπολίτευση και σε άλλους συντηρητικούς κύκλους που ζητούσαν διάλογο σε όλα τα ζητήματα, τόνισε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ότι η κυβέρνηση υλοποιεί το πρόγραμμα που παρουσίασε στον ελληνικό λαό πριν τις εκλογές και αυτό καλείται τώρα να εφαρμόσει. ’ρα ,κατέληξε, ο διάλογος από την αρχή επί εγκεκριμένου προγράμματος τι νόημα έχει;
Με ιδιαίτερη χαρά η ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ δημοσιεύει τις πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις μιας ομάδας ευαίσθητων και δραστήριων συναδέλφων σχετικά με τη βαθμολόγηση του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας στις Πανελλαδικές Eξετάσεις.
Διαβάζοντας προσεκτικά κανείς το Νομοσχέδιο για τις αλλαγές στο Λύκειο και στο σύστημα πρόσβασης αλλά και το «νέο» ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου αντιλαμβάνεται ότι η εποχή που, έστω κι ένας παράγοντας της πολιτικής ηγεσίας και των επιστημόνων που συνεργάζονται άβουλα μ αυτήν, είχε ένα όραμα ,μία μικρή πίστη σ ένα άλλο σχολείο, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Το πρώτο και σημαντικότερο στο μάθημα της Γλώσσας είναι η επιλογή των κειμένων τονίζουμε στους μαθητές, στους φοιτητές, στους εκπαιδευτικούς. Αλλά ακόμα και το καλύτερο κείμενο, συνεχίζουμε, μπορεί να απαξιωθεί από τον τρόπο μελέτης και επεξεργασίας του. Αυτό το πέτυχε φέτος, στην τελειότερη διάσταση, η Επιτροπή των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
"Κανένας δάσκαλος να μή διδάσκη παραπάν' από δυο ώραις την ήμερα, και τον επίλοιπον καιρό να τον δοθή ένα έργο, που έχει να κάμη το σκολειό, δηλαδή άλλος να συγγράφ', άλλος να μεταφράζ', άλλος ν' αντίγράφη στη δουλειά του, η στη δουλειά που τον διορίσουν. Αυτοί να 'χουν πλερωμή καλή…» Καταρτζής Δημήτριος
Τα τελευταία απανωτά κρούσματα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και ιδεολογικής τρομοκρατίας μας έχουν προβληματίσει όλους.
Το φετινό καλοκαίρι έφερε την απώλεια δύο σημαντικών ανθρώπων της επιστήμης και της παιδείας ,δύο φίλων της ΝΕΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, του ιστορικού της εκπαίδευσης Αλέξη Δημαρά και του καθηγητή της Νεοελληνικής Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Χρίστου Τσολάκη.
Έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο Παιδείας όταν ορίζει την επιτροπή των Γενικών εξετάσεων για τη Νεοελληνική γλώσσα να προχωρά πάντα σε μια ταχύρρυθμη αλλά ουσιαστική επιμόρφωση των μελών της σχετικά με το τι σημαίνει, σε επιστημονικό επίπεδο, εξετάζω τις γλωσσικές ικανότητες ενός μαθητή στο τέλος του Λυκείου.
Είναι γνωστό το διοικητικό και παιδαγωγικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η διδασκαλία της Ιστορίας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Χρόνια τώρα είναι κυρίαρχη η παρουσία γραφειοκρατικών μηχανισμών που υιοθετούν μια στάση είτε διαχειριστικής παρεμπόδισης αλλαγών είτε φοβικής αδράνειας απέναντι σε κάθε αλλαγή στη σχολική ιστορία.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Νόμος πλαίσιο του 1982 ήταν ένα πολύ σημαντικό νομοθέτημα το οποίο λειτούργησε θετικά σε πολλές κατευθύνσεις για την αναβάθμιση των ΑΕΙ.
Ενδιαφέρουσα εκδοτική πρόταση με αρκετά αξιόλογα κείμενα διεπιστημονικού χαρακτήρα τα οποία πραγματεύονται τις αντιφάσεις, τα διλήμματα και τις αντιπαραθέσεις που προκαλεί ο συσχετισμός των εννοιών "πολιτισμική ετερότητα" και "ανθρώπινα δικαιώματα" στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον.
Διαβάζοντας κανείς την πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για την ενοποίηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με άλλους φορείς που προέκυψαν ως αντίβαρο στη λειτουργία του, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι πρόκειται για απόφαση που ικανοποιεί πλήρως όσους επιθυμούν την ένταξή του στις δομές του Υπουργείου και την πλήρη απονεύρωση της επιστημονικής του φυσιογνωμίας μέσα από την αφαίρεση των βασικών αρμοδιοτήτων του.