Η "Νέα Παιδεία" οργανώνει την 1η Απριλίου 2022, ώρα 19:00, διαδικτυακή ημερίδα με θέμα "Τα νέα ΠΣ στα Λατινικά: Προοπτικές και προκλήσεις".
Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα.
Οι προτάσεις της Ομάδας Ιστορίας γι' αυτόν τον μήνα.
Η Ομάδα Ιστορίας μάς προτείνει για τον Φεβρουάριο
"Ήταν των χαμηλών τόνων ο Νικήτας, έτσι είναι οι άνθρωποι που πιάνουνε τους βυθούς. Μα και των πολύ λεπτών τόνων κι αποχρώσεων. Μια ακουαρέλα ήταν, τοπίου μοναδικού για έμπειρο μάτι. Από κείνες που ο ευαίσθητος ζωγράφος φτιάχνει όχι σαν γρήγορη σημείωση, αλλά μετά από βαθιά συγκίνηση και στοχασμό για το θέμα του, τα συγκρατεί και τα δύο στο χαρτί μέσα στην εικόνα."
Οι προτάσεις της Ομάδας Ιστορίας για τον Ιανουάριο του 2022
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών στη Νεοελληνική Γλώσσα του Λυκείου: διδακτικό σενάριο στη θεματική ενότητα "Φυλετικός και κοινωνικός ρατσισμός"
της Σοφίας Παπαλού
Τεύχος 180: Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2021
Σχολιασμός της εκπαιδευτικής επικαιρότητας
Αφιέρωμα στον Νικήτα Παρίση
Ζητήματα και προσεγγίσεις των ανθρωπιστικών μαθημάτων (Φιλοσοφία, Γλώσσα, Λογοτεχνία, Νέες Τεχνολογίες)
Βιβλιοκριτική
"Στο βάθος των έργων του Παρίση ανιχνεύεις τον καλλιτέχνη-δάσκαλο, και ο καλλιτέχνης- δάσκαλος μπορεί να […] αγνοεί τα μεθοδολογικά, όχι όμως και τη μεθοδική συνείδηση. Γι’ αυτό ισχύουν «οι νόμοι της τέχνης, της δημιουργίας, της φυσικότητας, της εσωτερικής διάθεσης». Αυτοί είναι που ανοίγουν τον δρόμο τον οποίο ο Παρίσης πορεύεται χωρίς ταλαντεύσεις."
"Ωστόσο, ο Νικήτας Παρίσης ο φίλος και δάσκαλος, ο Νικήτας του μοναδικού λόγου, ο Νικήτας των θαυμαστών έργων θα μένει ζωντανός και ακμαίος σε όλους εμάς που τον αγαπήσαμε και μαζί του πορευτήκαμε και ακόμη πολλοί από εμάς πορευόμαστε στις δύσκολες, αλλά μαγικές ατραπούς της παιδείας και του έντεχνου λόγου."
"Έχω επανειλημμένως μιλήσει για τα κείμενα του Παρίση, με αντικειμενικότητα, χωρίς να αφήσω τη φιλική σχέση να με παρασύρει σε μεροληπτικές εκτιμήσεις. Εδώ θα ήθελα μόνο να σταθώ για λίγο στη γλώσσα του. Πλούσια και ευρηματική, σε όλη τη συγχρονία και τη διαχρονία της, με συνδυασμούς αναπάντεχους και χαρακτηρισμούς ποιητικούς. Με επίθετα χαρακτηριστικά, όχι κοσμητικά, που εντυπωσιάζουν."
«Όσο κι αν πιέζω τη μνήμη μου, δεν μπορώ να εντοπίσω τον χρόνο και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γνωρίστηκα με τον Νικήτα Παρίση. Τον θεωρώ περίπου δεδομένο και παρόντα σε όλες τις δεκαετίες που έχω διανύσει μέχρι σήμερα, όπως ακριβώς πιστεύεις πως τα δέντρα που βρίσκονται έξω από το παράθυρό σου υπήρχαν εκεί ανέκαθεν, χωρίς να αναρωτιέσαι πότε και ποιος τα φύτεψε. Τούτη η τυχαία και αιφνίδια παρομοίωση με τα δέντρα ταιριάζει πολύ, νομίζω, στη φιλική σχέση μου με τον Νικήτα· δηλώνει εμμέσως τις βαθιές ρίζες που συνδέουν τον ίδιον με το υπέδαφος της ελληνικής παιδείας, αρχαίας και νεοελληνικής».
"Ο Νικήτας Παρίσης, γεννημένος την 1η Αυγούστου του 1935, ανήκει στη λεγόμενη Δεύτερη Μεταπολεμική Γενιά συγγραφέων - την ιδιωτικότερη και εξομολογητικότερη σε σχέση με την Πρώτη - αν και πρωτοδημοσιεύει πολύ μεταγενέστερα. Σημασία, βέβαια, δεν έχει πότε αποφασίζει κάποιος να δημοσιεύσει, αλλά οι συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώνει την προσωπικότητά του και οι οποίες καθορίζουν τόσο την αισθητική του όσο και τις θεματικές επιλογές του. Η Δώρα Μέντη σημειώνει μεταξύ άλλων πως «ο ταραγμένος μεταπολεμικός κόσμος, η κοινωνική αλλοτρίωση, η αστικοποίηση, η νοσταλγία του γενέθλιου χώρου, η ανθρώπινη μοναξιά αποτελούν τα πιο αγαπητά θέματα νεότερων πετυχημένων διηγηματογράφων», κάτι που φυσικά ισχύει και στην περίπτωση του Ν. Παρίση."
Ανθολογία Διηγημάτων Χρ. Μηλιώνη, εκδ. Μεταίχμιο, 2021, σελ. 327
Γράφει η Χριστίνα Αργυροπούλου
